-
1.《止酒》 宋·张栻
渊明通达士,止酒乃成诗。
终焉未能忘,寄意良在兹。
勇哉典午君,覆觞无再期。
念彼万乘贵,艰难有深思。
况乃一介士,而或志可移。
祓斋揆前训,刚制圣所辞。
铭心谅无斁,多言亦奚为。 -
2.《梅圣俞诗集序》 宋·欧阳修
予闻世谓诗人少达而多穷,夫岂然哉?盖世所传诗者,多出于古穷人之辞也。
凡士之蕴其所有,而不得施于世者,多喜自放于山巅水涯之外,见虫鱼草木风云鸟兽之状类,往往探其奇怪,内有忧思感愤之郁积,其兴于怨刺,以道羁臣寡妇之所叹,而写人情之难言。
盖愈穷则愈工。
然则非诗之能穷人,殆穷者而后工也。 -
3.《尚德缓刑书》 两汉·路温舒
汉昭帝逝世,昌邑王刘贺被废黜,汉宣帝刘询刚刚登上皇位。
路温舒呈上奏书,奏书说:昭帝崩,昌邑王贺废,宣帝初即位,路温舒上书,言宜尚德缓刑。
其辞曰:“臣闻齐有无知之祸,而桓公以兴;晋有骊姬之难,而文公用伯。
近世赵王不终,诸吕作乱,而孝文为太宗。 -
4.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
5.《次韵张太博得余所遗二程先生集辩二程戏邵子》 宋·魏了翁
文字未科斗,图书未龟龙。
粲然天地间,此理触处逢。
是谓象这祖,而为数之宗。
吴犧古神圣,先得人所同。 -
6.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
7.《某蒙示咏家弟所撰班史属辞长句三叹之余辄用》 宋·陈与义
隽永杂俎虽甚旨,何似三冬足文史。
羡子皮里西京书,议论逼人惊亹亹。
戏为语韵网所遗,人皆百能子千之。
虽非张巡遍记诵,岂与李翰争毫厘。 -
8.《杂曲歌辞·升平乐》 唐·薛能
正气绕宫楼,皇居信上游。
远冈延圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
9.《杂曲歌辞·游子吟》 唐·顾况
故枥思疲马,故巢思迷禽。
浮云蔽我乡,踯躅游子吟。
游子悲久滞,浮云郁东岑。
客堂无丝桐,落叶如秋霖。 -
10.《问景逊借梅圣俞诗卷》 宋·文同
前日读子诗,快我烦病躯。
若坐大暑中,琼杯饮琳腴。
辞严意清绝,敢谓人所无。
子乃不自高,尚尔尊圣俞。 -
11.《蒙再示属辞三叹之余诜赞巨丽无地托言辄依元》 宋·陈与义
书如嘉肴要知旨,区区太冲空咏史。
百年能挂几牛角,火急编摩时亹亹。
柳家文类今无遗,可忍行事空违之。
此书真是群玉府,事辞所不遗毫厘。 -
12.《读梅圣俞诗》 宋·张九成
吾生前辈后,不及识诸公。
每读诸公集,想见其音容。
圣俞仁庙时,欧公最相知。
春风一杯酒,夜坐数章诗。 -
13.《慈圣光献皇后挽辞七首》 宋·苏颂
内德方{上新下女}茂,徽音比姒超。
诒谋二圣托,燕处两宫朝。
功被人间满,神归帝所遥。
巍巍光献策,万世配仁昭。 -
14.《哭梅圣俞》 宋·王安石
诗行於世先春秋,国风变衰始柏舟。
文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。
先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞,其声与节急以浮。
真人当天施再流,笃生梅公应时求。 -
15.《青蛙辞》 宋·陈普
古祠一区环槐榆,飞鼪在瓦狐树居。
铁炉缺裂死灰冷,箕坐一寸青蟾蜍。
平心定气详其来,颓垣古厕浊水渠。
蛇惊鼠骇得败壁,一跃乃是神王庐。 -
16.《哭圣俞》 宋·欧阳修
昔逢诗老伊水头,青衫白马渡伊流。
汉声八节响石楼,坐中辞气凌清秋。
一饮百盏不言休,酒酣思逸语更遒。
河南丞相称贤侯,後车日载枚与邹。 -
17.《冰玉堂辞》 宋·晁补之
论世以观士兮,集羲以为词。
所非正而敢从兮,日可罣而东之。
嗟若士之弗获兮,羌何忿而负石。
繄圣贤之出处兮,惟遵道而守徳。 -
18.《题钦主器时所作登瀛图》 宋·陈造
唐家大府开天策,祖庙工歌登七德。
伪王连组{纟斥}颈归,山东羞死虬须客。
文儒济济陪英游,海内共指登瀛洲。
未妨滥吹一延族,中有谋断皋伊流。 -
19.《悠然元规夜坐酌余德儒所惠酒因成联句》 宋·张继先
共饮名家酒,三杯亦未辞。
据怀谈道妙,举笔赋新诗。
虽病仍牵率,为欢信渺瀰。
疏星联远汉,绿水湛前池。 -
20.《归越中所居》 宋·苏泂
闲居寡人事,栖迟倦所务。
雅志归去来,青山越中住。
爻辞玩往圣,门荫资先祖。
虽云隐遁情,尚眷诸亲故。