-
201.《偈二十七首》 宋·释守净
一念得心,顿超三界。
得无所得,贪瞋烂坏。
野草閒花满地愁,将军战马今何在。 -
202.《六咏诗》 明·憨山大师
心金翅鸟命终,骨肉尽消散。
唯有心不化,圆明光灿烂。
龙王取为珠,照破诸黑暗。
转轮得如意,能救一切难。 -
203.《姑苏杂咏 太湖》 明·高启
长溪如白虹,分走荆霅派。
具区纳群流,襟带三郡界。
太虚混鸿蒙,元气流沆瀣。
初疑溟渤宽,稍觉云梦隘。 -
204.《程公辟留客开元饮》 宋·方惟深
仙老论文小往还,多才令尹独能攀。
携觞步入千花界,借榻清临一水间。
笑语不惊沙鸟去,襟怀犹过野僧闲。
城中此地无人爱,坐对西南见好山。 -
205.《游兼山》 唐·周渭
插空峭壁白云迷,独上高巅万象低。
一路接天连楚界,两峰拔地镇南夷。
泉飞石涧游魂冷,风捲松涛匹马嘶。
踏破层崖心未折,凤凰山后鹧鸪啼。 -
206.《先照寺》 宋·叶清臣
一径凉飚响万松,青霞紫雾秘灵峰。
寒生列洞前溪雨,声到诸天午夜钟。
仙顶月高犹驾鹤,阴潭云起旧降龙。
出尘境界无多地,已上金庭第七重。 -
207.《游鸿庆寺》 宋·韩绛
久旱雨初足,乐游春正深。
喧阗观士女,清旷入山林。
佛界云成宝,僧园地布金。
方塘探子石,高阁会宾簪。 -
208.《石桥》 宋·赵汝愚
法身遍满三千界,影现天台水石间。
我欲直从心地见,来看磊磈听淙潺。 -
209.《华阳洞辞》 宋·游九言
香露湿,草晶荧,起看大地尽瑶璚。
下界千门人寂寂,空山夜静海波声。 -
210.《云海亭》 宋·俞灏
恋恋栏干云复留,恍然天地与身浮。
水涵空界光无际,山在地州翠欲流。
点破琉璃云表雁,足成图画柳边舟。
岁阑却自忘归兴,更欲同为雪后游。 -
211.《题大洪山》 宋·黄载
地当平旷易为山,故得崔嵬汉沔间。
云雾涌来无下界,楼台浮起在中天。
开窗时见雷霆出,隐几閒看日月还。
更有钟声最堪恨,南风时到八陵边。 -
212.《即事》 宋·柴望
澒洞风尘莽未明,天翻地覆劫将盈。
翠华海上知何似,白首山中空自惊。
哭向莺花非世界,梦迷弓剑绕皇陵。
谁知薇蕨同杯酒,为酹兴亡终古灵。 -
213.《和东坡韵二首》 宋·文及翁
万寿山藏不二中,九峰峰下善财童。
敲门问竹机锋触,倚槛看花色界空。
汝坐蒲团曾有梦,我来刍牧愧无功。
吴天蜀地元来近,月照峨嵋日又东。 -
214.《酬乐天早春闲游西湖,颇多野趣,恨不得与微》 未知·未知
以成酬答。
末章亦未暇诚,则势使之然,亦欲粗为恬养之赠耳】
元稹
雁思欲回宾,风声乍变新。 -
215.《留诗》 唐·叶法善
昔在禹余天,还依太上家。
忝以掌仙录,去来乘烟霞。
暂下宛利城,渺然思金华。
自此非久住,云上登香车。 -
216.《渔家傲·听说西方无量乐》 元·梵琦
听说西方无量乐。
庄严七宝为楼阁。
玛瑙珊瑚兼琥珀。
光堪摘。
金绳界道何辉赫。
宝树灵禽皆化作。
满地凫雁鸳鸯鹤。
鹦鹉频伽并孔雀。
争鸣跃。
更看朵朵金莲折。 -
217.《临江仙·见了教人情惨切》 元·山主
见了教人情惨切,回头别觅真修。
逢师悲愿话根由。
远离苦海,亲得盘舟。
跳出火宅三界外,四衢露地白牛。
随身不在外边求。
无牵无缆,步 -
218.《满庭芳·静室颐神》 元·侯善渊
静室颐神,宁心默运,内观一点真阳。
洞虚豁朗,焕焕透明堂。
照见虚空法界,先天地、独立无双。
三光秀,圆明实相,浩劫应时长。 -
219.《满庭芳·生喜亡悲》 元·侯善渊
生喜亡悲,虚劳尘世,许年多少倾危。
是非成败,荣辱两亏衰。
富足於身大患,贫穷又、遣我寒饥。
急如个,不来不去,父母未生时。 -
220.《大江东去·人生最贵》 元·刘志渊
人生最贵,禀五行真气,千灵夙赋。
首足方圆天地肖,反被阴阳陶铸。
秋月春花,昨朝今日,断送红颜去。
前程路险,到时手足无措。