-
1.《题斋壁》 宋·陆游
看尽人间利与名,归来始觉此身轻。
祸机不败漂舟兴,乐事浑输地碓声。
破箧虽无衣可典,寒畦已有芋堪烹。
余年且健贫何害,剩与邻翁醉太平。 -
2.《小舟游近村舍舟步归》 宋·陆游
数家茅屋自成村,地碓声中昼掩门。
寒日欲沉苍雾合,人间随处有桃源。 -
3.《丰年行》 宋·陆游
南村北村春雨晴,东家西家地碓声。
稻陂正满绿针密,麦陇无际黄云平。
前年谷与金同价,家家涕泣伐桑柘;岂知还复有今年,酒肉如山赛春社。
吏不到门人昼眠,老稚安乐如登仙。
县前归来传好语,黄纸续放身丁钱。 -
4.《豆粥》 宋·苏轼
君不见滹沱流澌车折轴,公孙仓皇奉豆粥。
湿薪破灶自燎衣,饥寒顿解刘文叔。
又不见金谷敲冰草木春,帐下烹煎皆美人。
萍齑豆粥不传法,咄嗟而办石季伦。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
7.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。