-
101.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
102.《诗一首》 宋·王禹偁
尽怪吴苏地,琼花冷不销。
时贤临水国,天气似中朝。
密逐江云堕,轻随海吹飘。
影沉松坞乱,片响苇蓬焦。 -
103.《有何不可》 宋·贝守一
园林桃李争妍,我有兰花数朵。
杯盘笋蕨鲜肥,恁地有何不可。 -
104.《初夏》 宋·徐玑
一雨临初夏,惊雷昨夜新。
地晴烟冉冉,堤涨渌鳞鳞。
兰麝销衣润,珊瑚净几尘。
墙阴旧无竹,笋过谢东邻。 -
105.《寿徐尉》 宋·赵福元
幔亭驾斗浮丹巘,扁题密镂黄金篆。
淋漓羽盖森鸾旂,仙凡不隔蟠桃宴。
红云垂地醉壶天,真珠为浆玉为馔。
中有一人长眉青,紫锦荷囊灿星弁。 -
106.《疏屋诗为曹云西作》 宋·邵桂子
草菜可食,总名曰疏。
品题有圃,树艺有书。
衡纵町畦,周绕屋庐。
缭以樊垣,经父沟渠。 -
107.《南阳春日十首》 宋·陈舜俞
故园春物有谁同,地尽天垂杳蔼中。
杏火柳烟烧白昼,茶枪笋槊战东风。
桥横酒市青帘出,门对鱼矶小艇通。
谁信南阳楼上客,翩翩归羽欲飞空。 -
108.《和邻僧韵》 宋·陈德翔
七八年来住水心,鼓邻萧寺共僧吟。
古池暗有泉相接,春地从教笋自侵。
兴到浓时因坐久,交於淡处见情真。
极怜对立河梁暮,海月初生日正沉。 -
109.《出乡》 宋·陈炎
笋舆摇兀去程赊,岭路羊肠狭且斜。
只见万山迷眼界,正无多地看人家。
当庭锄土栽桑柘,成级开田种麦麻。
可喜此邦皆务实,学儒学稼是生涯。 -
110.《洋州》 宋·韩亿
梁州邻左右洋川,气候融融别是天。
地僻过冬稀见雁,箐深初夏已闻蝉。
乡风与蜀微相似,驿路见秦旧接连。
骆谷转山围境内,汉江奔浪绕城边。 -
111.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
112.《凤凰台》 宋·刘植
昔年禅诵地,荒草夕阳台。
仪凤有谁识,游人独上来。
古桐阴覆井,丛竹笋穿苔。
千古几兴废,北风吹雁回。 -
113.《状元峰》 宋·欧阳麟
一峰高耸上参天,地势钟灵出状元。
雪霁乍疑抽紫笋,云开忽见吐青莲。
平明远捧金乌小,薄暮高擎玉兔圆。
独羡唐家贤父子,芒名留得后人传。 -
114.《越问·越茶》 宋·孙因
日铸山之英气兮,既发越於镆鎁。
地灵洩而不尽兮,复熏蒸於草芽。
虽名出之最晚兮,为江南之第一。
视紫笋若奴台兮,又何论乎石花。 -
115.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
116.《题仙都山二首》 宋·曾会
时常展画图,今喜到仙都。
尽得烟霞景,方知手笔粗。
擎天成一柱,镇地出三吴。
苔片封车辙,莲香泛鼎湖。 -
117.《雪水庵咏雪二十韵》 宋·赵良坡
玄冥司号令,屏翳驱云车。
巧舞穿幽隙,轻扬下曲洼。
初疑蚕食叶,犹恐蠏行沙。
铅汞三千界,璚瑶百万家。 -
118.《和李侍郎移竹》 宋·郑将
仲夏竹迷日,长竿带笋移。
地生宜雨润,根浅畏风吹。
斸破尚未阶藓,添成宿凤枝。
子猷清洒意,应与渭川期。 -
119.《照武西塔山报恩寺》 元·何中
山椒敞禅扃,幽欣失微倦。
密林稍深沉,新笋亦葱蒨。
磴折迎空香,台虚得清啭。
芸芸趋前尘,往往遗胜践。 -
120.《送华山隐之宗阳宫》 元·马祖常
江阁鱼龙近,山房雾雨多。
地清天不暑,池曲水无波。
笋箨迎书带,樱桃送锦窠。
呦呦呼伴鹿,唼唼换经鹅。