-
1.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
2.《卖花翁》 唐·吴融
和烟和露一丛花,担入宫城许史家。
惆怅东风无处说,不教闲地著春华。 -
3.《过百家渡四绝句》 宋·杨万里
出得城来事事幽,涉湘半济值渔舟。
也知渔父趁鱼急,翻著春衫不裹头。
园花落尽路花开,白白红红各自媒。
莫道早行奇绝处,四方八面野香来。 -
4.《题北窗》 宋·陆游
不嗔人作腐儒看,断简堆中兴未阑。
更事愈怀忧国切,苦心始觉著书难。
流泉激激人声远,修竹萧萧暑令寒。
四海诸公常共处,北窗何地著身宽? -
5.《贺新郎·贺鹊冰檐绕》 宋·无名氏
贺鹊冰檐绕。
伴华堂、两催妆束,音传青鸟。
瑞气沉烟金鸭袅。
脆管繁弦迭奏。 -
6.《赋陈子得书楼》 宋·陈著
危楼得地著身安,冬日烘檐夏气寒。
木末清风平与接,山中本色晚宜看。
课儿勤读书充架,留客高谈袖满阑。
门外流渠源水活,不妨时濯自吾冠。 -
7.《修史亭三首》 唐·司空图
山前邻叟去纷纷,独强衰羸爱杜门。
渐觉一家看冷落,地炉生火自温存。
甘心七十且酣歌,自算平生幸已多。
不似香山白居士,晚将心地著禅魔。
乌纱巾上是青天,检束酬知四十年。
谁料平生臂鹰手,挑灯自送佛前钱。 -
8.《送郭明复寺丞守蜀州》 宋·范成大
士进固未易,退亦良独难。
西州多故人,归路常险艰。
有道独行意,郭舟若神仙。
勿轻银兔符,倾倒金貂蝉。 -
9.《行官张望补稻畦水归》 唐·杜甫
东屯大江北,百顷平若案。
六月青稻多,千畦碧泉乱。
插秧适云已,引溜加溉灌。
更仆往方塘,决渠当断岸。 -
10.《吊北邙》 唐·曹松
山下望山上,夕阳看又曛。
无人医白发,少地著新坟。
岁代殊相远,贤愚旋不分。
东归聊一吊,乱木倚寒云。 -
11.《水调歌头》 宋·张元干
平日几经过,重到更留连。
黄尘乌帽,觉来眼界忽醒然。
坐见如云秋稼,莫问鸡虫得失,鸿鹄下翩翩。
四海九州大,何地著飞仙。 -
12.《水调歌头(乙亥春永嘉归舟)》 宋·王义山
宇宙邮亭耳,游子问舟归。
滩上滩下,转柁欲速□□迟。
安得泛河一叶,寻见江南归处,多只是旬余。
此身无地著,惊浪湿征衣。 -
13.《八声甘州(和孔瞻怀信国公,因念亦周弟)》 宋·赵文
是去年、春草又凄凄,尘生缕金衣。
怅朱颜为土,白杨堪柱,燕子谁依。
谩说漫漫六合,无地著相思。
辽鹤归来後,城亦全非。 -
14.《八声甘州(和孔瞻怀信国公,因念亦周弟)》 宋·赵文
是去年、春草又凄凄,尘生缕金衣。
怅朱颜为土,白杨堪柱,燕子谁依。
谩说漫漫六合,无地著相思。
辽鹤归来後,城亦全非。 -
15.《送郡守张宗丞》 宋·萧元之
淮汉秋风起,边声不可听。
九重选良牧,内地著郎星。
土沃桑麻长,城荒草树青。
民居多近水,一一是江亭。 -
16.《寄魏菊庄庆之》 宋·韦居安
一庄纯种菊,此地著诗仙。
再世陶元亮,三生魏仲先。
餐英知正味,饮水得长年。
每见君吟稿,予怀亦洒然。 -
17.《偶成》 宋·艾性夫
似是轮囷老蠹鱼,尚饶兰露入铜蜍。
诗亡正恐鲁无史,士贱岂容秦有书。
世味几时回橄榄,秋山随地著蘧庐。
多情樵客能相问,莫有余閒赋子虚。 -
18.《句》 宋·焦炳炎
迹虽无地著,心实有天知。
一禽从不获,不敢范驱驰。 -
19.《颂古五十三首》 宋·释文礼
薤歌声咽些声长,听得哀哀忽断肠。
依旧红轮西畔没,大千无地著凄凉。 -
20.《扬州后土祠琼花》 宋·鲜于侁
百花天下多,琼花天上稀。
结根吒灵祠,地著不可移。
八蓓冠群芳,一株攒万枝。
孤生淮海上,晚秀清百时。