-
41.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
42.《蒲城道中》 宋·李复
群虎锁颈鸡连群,弓刀后先路暗尘。
劫钱杀人弃尸去,近山白昼无行人。
格捕死斗血狼藉,解衣黄金犹在身。
傍云纵恶坏官法,自来赴愬官中嗔。 -
43.《偈颂三十首》 宋·释印肃
若无一切心,何用一切法。
佛说一切法,为除一切心。
若人解实相,於中无虚诳。
说与不说同,是师名最上。 -
44.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
45.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
46.《普庵歌》 宋·释印肃
祝个普庵纯宝贝,妙慧庄严真畅快。
无门为户到人稀,万里神光圆顶盖。
非相身,无不在,体露堂堂声色外。 -
47.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
48.《送月上人归乡》 宋·释正觉
西风木落山露骨,秋月在水波濯魂。
客意归卧四明麓,三世佛从禅口吞。
大千俱坏我不坏,三六相昏渠不昏。
劫空照见造化种,回首应物亡尘根。 -
49.《颂一百则》 宋·释重顯
呼即易,遣即难,互换机锋子细看。
劫石固来犹可坏,沧溟深处立须干。
乌臼老,乌臼老,几何般,与他杓柄太无端。