-
1.《五老峰》 宋·孔武仲
峻叠起青峰,森然五老翁。
云将色共古,天与寿无穷。
突兀巅崖峭,骈罗面势雄。
三光同孕育,四岳是儿童。
杰立层霄际,曾经坏劫中。
梦龄应可锡,图写献尧宫。 -
2.《重修香山寺毕,题二十二韵以纪之》 唐·白居易
阙塞龙门口,祇园鹫岭头。
曾随减劫坏,今遇胜缘修。
再莹新金刹,重装旧石楼。
病僧皆引起,忙客亦淹留。 -
3.《题广爱寺楞伽山》 唐·李琪
善高天外远,方丈海中遥。
自有山神护,应无劫火烧。
坏文侵古壁,飞剑出寒霄。
何似苍苍色,严妆十七朝。 -
4.《和刘驾博士赠庄严律禅师》 唐·李洞
人言紫绶有光辉,不二心观似草衣。
尘劫自营还自坏,禅门无住亦无归。
松根穴蚁通山远,塔顶巢禽见海微。
每话南游偏起念,五峰波上入船扉。 -
5.《与崔子向泛舟自招橘经箬里宿天居寺…联一十六韵以寄之》 唐·皎然
晴日春态深,寄游恣所适。
——皎然
宁妨花木乱,转学心耳寂。
——崔子向 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
8.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
9.《六咏诗》 明·憨山大师
心金翅鸟命终,骨肉尽消散。
唯有心不化,圆明光灿烂。
龙王取为珠,照破诸黑暗。
转轮得如意,能救一切难。 -
10.《满庭芳·一片闲心》 元·刘志渊
一片闲心,孤云蓬迹,飘然不挂诸缘。
九天池里,滚滚涌灵泉。
浇溉黄芽瑞草,吐清净、光罩金莲。
真消息,清风匝地,透骨自绵绵。 -
11.《苏幕遮·大真元》 元·高道宽
大真元,超法界。
锻炼精华,历劫常不坏。
七朵金莲神通大。
普度群迷,同赴蟠桃会。
紫金丹,白玉块。
处处圆明,朗朗常现在。
一派清流通方外。
遍体阳神,出入谁能赛。 -
12.《后彩云曲》 近代·樊增祥
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。 -
13.《题太姥墓》 宋·陈嘉官
吾闻尧时种蓝妪,世代更移好坏可数。
帝尧朽骨无微尘,此閒犹有尧时墓。
墓中老妪知不知,五帝三王奚以为。
狼贪鼠窃攫尺士,窾木未枯已易主。 -
14.《步虚歌》 宋·陈仁玉
仙之来兮驾五龙,霓旌绛节冷然风。
谁欤擘脯金盘供,垂要绿发颜如童。
五百余载一瞬中,蓬莱水浅来何从。
蔡翁得鞭与道通,云间遗臼堕半空。 -
15.《慈相寺》 宋·邓德秀
小桥横过一溪长,因访梅花到上方。
山到尽时逢怪石,楼于高处带斜阳。
殿经几劫壁多坏,碑刻前贤诗数章。
三百年前钟尚在,可怜阅遍几兴亡。 -
16.《哭吕朴卿先生》 宋·丘葵
已拟侍荷橐,俄抽似叶身。
甘为南地鬼,不作北朝臣。
屋壁遗文坏,邻州战血新。
劫灰飞未尽,碑碣托何人。 -
17.《颂古十首》 宋·释端裕
劫火洞然俱败坏,青天白日愈光辉。
王孙醉寝迷春梦,不觉莺啼柳絮飞。 -
18.《北邙行》 宋·释法泉
前山后山高峨峨,丧车辚辚日日过。
哀歌幽怨满岩谷,闻者潜悲薤露歌。
哀歌一声千载别,孝子顺孙徒泣血。
世间何物得坚牢,大海须弥竟磨灭。 -
19.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
20.《大悲观音栴檀像》 宋·释遵式
南无十方三世佛,南无本师大牟尼。
南无西方安乐刹,阿弥陀佛十力尊。
南无过去无数劫,彼世世灯观世音。
诸佛慧眼第一净,以不二相观三界。