-
141.《玉堂春·有个风王风》 元·王哲
有个风王风,时时频睡卧。
无梦无眠,无灾无祸。
白虎青龙,自然交媾过。
水火相逢上下和。
这个因缘,元来真打坐。
试问诸公,应还会么。
似我修持,交君得功课。
不在劳形苦已多。 -
142.《玉照堂观梅二首》 宋·张镃
未办当春句法工,坐来花下泥春风。
山高水远须人领,玉洁珠光喜日烘。
越女信知天下白,屈平那是泽边穷。
明朝风雨从教有,老眼今年已不空。 -
143.《鉴维那求月堂颂》 宋·释正觉
桂毂谁将玉斧修,风帘收卷许相留。
虚明窗户不知夜,清白身心长濯秋。
鹤梦巢寒松挂壁,鱼惊波动水浮钩。
胡床瘦坐摇香篆,净照壶中一默游。 -
144.《江陵令张景常万卷堂》 宋·杨时
民生结绳初,异宇本同体。
谁令四目翁,破肉作疮痏。
龙龟出河洛,兹理固天启。
张侯瑚琏姿,高步轶前轨。 -
145.《姜春坊以诗编见贻借题雪堂图韵作诗为谢》 宋·喻良能
红颜话别浦边秋,白发同为帝里留。
璧水庸庸参末坐,春坊荦荦冠名流。
功名君且登麟阁,出处吾行具钓舟。
饷我一编清似玉,五言端的继苏州。 -
146.《李舍人孤山草堂坐雨》 明·王稚登
笋舆行过断桥来,楼上银罂水上开。
白鸟数行犹似鹤,青山五月已无梅。
雨昏不辨丝千缕,湖绿浑疑酒一杯。
几欲题诗题未得,舍人元是谪仙才。 -
147.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
148.《木兰诗/木兰辞》 南北朝·佚名
唧唧复唧唧,木兰当户织。
不闻机杼声,惟闻女叹息。
(惟闻 通:唯)
问女何所思,问女何所忆。
女亦无所思,女亦无所忆。 -
149.《山石》 唐·韩愈
山石荦确行径微,黄昏到寺蝙蝠飞。
升堂坐阶新雨足,芭蕉叶大栀子肥。
僧言古壁佛画好,以火来照所见稀。
铺床拂席置羹饭,疏粝亦足饱我饥。 -
150.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
151.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
152.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
153.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
154.《峡江寺飞泉亭记》 清·袁枚
余年来观瀑屡矣,至峡江寺而意难决舍,则飞泉一亭为之也。
凡人之情,其目悦,其体不适,势不能久留。
天台之瀑,离寺百步,雁宕瀑旁无寺。
他若匡庐,若罗浮,若青田之石门,瀑未尝不奇,而游者皆暴日中,踞危崖,不得从容以观,如倾盖交,虽欢易别。 -
155.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
156.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
157.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
158.《满庭芳·归去来兮》 宋·苏轼
元丰七年四月一日,余将去黄移汝,留别雪堂邻里二三君子,会仲览自江东来别,遂书以遗之。
归去来兮,吾归何处?万里家在岷峨。
百年强半,来日苦无多。
坐见黄州再闰,儿童尽楚语吴歌。 -
159.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
160.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。