-
1.《夜坐读书有感效坡老作短诗寄允兆翁晋季豹三》 明·茅维
石床横素书,漆灯挂青焰。
引幞不耐眠,危坐意清宴。
瓦盆覆残茗,绮石当圜砚。
索笔赋短章,书成自精绚。 -
2.《燕堂独坐意象殊愦愦起登子城作此诗》 宋·陆游
睡魔困衰翁,白日坐兀兀;忽然振衣起,目了尚如鹘。
凭高望中原,佳气未消歇,逆贼稽大刑,痛愤深至骨。
新霜下昌陵,草有胡马齕,羽林百万士,何日闻北伐?贱臣官有守,不敢叫行阙。
梦中涉黄河,太行高硉矹。 -
3.《夜坐》 宋·项安世
天寒人倍爽,夜静雨初暄。
旧稿诗重定,新编手自繙。
相亲灯不厌,共坐意忘言。
独笑重城里,千家正梦魂。 -
4.《独坐》 明·王九思
花林春昼寂,独坐意萧然。
园蝶浮暄景,山禽下暝烟。
白头慵拭镜,浊酒不论钱。
自酌邀明月,徘徊益可怜。 -
5.《题富好礼所畜村乐图》 明·刘基
我昔住在南山头,连山下带清溪幽。
山巅出泉宜种稻,绕屋尽是良田畴。
家家种田耻商贩,有足懒踏县与州。
西风八月淋潦尽,稻穗崿比无蝗蟊。 -
6.《昭台怨二首》 明·魏学礼
别馆芙蓉暗,闲房翡翠寒。
漏催千夜尽,宫锁一春残。
芳岁惊流水,容华泣楚兰。
谁怜愁坐意,新月在楼端。 -
7.《汴上逢李柬因寄李二素甫》 明·周藩宗正
端坐意不适,夏林飒已秋。
忽逢关外使,暂缓望中忧。
野日回残照,池烟淡夕流。
怀君欲何语,独上竹西楼。 -
8.《步出万里桥门至江上》 宋·陆游
久坐意不怿,掩卷聊出游。
一筇吾事足,安用车与驺。
浮生了无根,两踵蹋百州。
常忆航巨海,银山卷涛头。 -
9.《游学射山遇景道人》 宋·陆游
肩舆适青郊,飞屐登翠麓。
余霜未泫瓦,晨日初挂木。
推门觅黄冠,避客似奔鹿。
虽无与晤语,清坐意亦足。 -
10.《侍宴赋得起坐弹鸣琴二首(一作杨希道诗)》 唐·杨师道
北林鹊夜飞,南轩月初进。
调弦发清徵,荡心祛褊吝。
变作离鸿声,还入思归引。
长叹未终极,秋风飘素鬓。
丝传园客意,曲奏楚妃情。
罕有知音者,空劳流水声。