-
1.《病目》 宋·郭印
开眼万象生,阖眼万象灭。
生灭本无体,人心妄分别。
我初病眸子,散漫空花发。
视物都矇矇,浮云翳秋月。 -
2.《柳絮》 宋·郭印
柳条初弄绿,已觉春风驻。
而今二月尾,满路团飞絮。
人生安足恃,忽忽朱颜去。
飘零未肯休,萍泛知何处。
见之动中怀,欲写无佳句。
归来宴坐馀,悠然得深趣。 -
3.《置酒坐飞阁》 唐·李世民
高轩临碧渚,飞檐迥架空。
馀花攒镂槛,残柳散雕栊。
岸菊初含蕊,园梨始带红。
莫虑昆山暗,还共尽杯中。 -
4.《寒夜独坐游子多怀简知己》 唐·骆宾王
故乡眇千里,离忧积万端。
鹑服长悲碎,蜗庐未卜安。
富钩徒有想,贫铗为谁弹。
柳秋风叶脆,荷晓露文团。
晚金丛岸菊,馀佩下幽兰。
伐木伤心易,维桑归去难。
独有孤明月,时照客庭寒。 -
5.《岳州夜坐》 唐·张说
炎洲苦三伏,永日卧孤城。
赖此闲庭夜,萧条夜月明。
独歌还太息,幽感见馀声。
江近鹤时叫,山深猿屡鸣。
息心观有欲,弃知返无名。
五十知天命,吾其达此生。 -
6.《家园夜坐寄郭微》 唐·祖咏
前阶微雨歇,开户散窥林。
月出夜方浅,水凉池更深。
馀风生竹树,清露薄衣襟。
遇物遂遥叹,怀人滋远心。
依稀成梦想,影响绝徽音。
谁念穷居者,明时嗟陆沉。 -
7.《侍从游后湖宴坐》 唐·权德舆
绝境殊不远,湖塘直吾庐。
烟霞旦夕生,泛览诚可娱。
慈颜俯见喻,辍尔诗与书。
清旭理轻舟,嬉游散烦劬。 -
8.《侍从游后湖宴坐》 唐·权德舆
绝境殊不远,湖塘直吾庐。
烟霞旦夕生,泛览诚可娱。
慈颜俯见喻,辍尔诗与书。
清旭理轻舟,嬉游散烦劬。 -
9.《郡斋左偏栽竹百馀竿炎凉已周青翠不改而为墙垣…之趣》 唐·令狐楚
斋居栽竹北窗边,素壁新开映碧鲜。
青蔼近当行药处,绿阴深到卧帷前。
风惊晓叶如闻雨,月过春枝似带烟。
老子忆山心暂缓,退公闲坐对婵娟。 -
10.《和仆射牛相公追感韦裴六相登庸皆四十馀…并见寄之作》 唐·刘禹锡
坐镇清朝独殷然,闲征故事数前贤。
用才同践钧衡地,禀气终分大小年。
威凤本池思泛泳,仙查旧路望回旋。
犹怜绮季深山里,唯有松风与石田。 -
11.《同朱庆馀宿翊西上人房》 唐·周贺
溪僧还共谒,相与坐寒天。
屋雪凌高烛,山茶称远泉。
夜清更彻寺,空阔雁冲烟。
莫怪多时话,重来又隔年。 -
12.《鸟散馀花落》 唐·赵存约
春晓游禽集,幽庭几树花。
坐来惊艳色,飞去堕晴霞。
翅拂繁枝落,风添舞影斜。
彩云飘玉砌,绛雪下仙家。
分散音初静,凋零蕊带葩。
空阶瞻玩久,应共惜年华。 -
13.《南亭夜坐,贻开元禅定二道者》 唐·许浑
暮暮焚香何处宿,西岩一室映疏藤。
光阴难驻迹如客,寒暑不惊心似僧。
高树有风闻夜磬,远山无月见秋灯。
身闲境静日为乐,若问其馀非我能。 -
14.《兵后馀不亭重送卢孟明游江西》 唐·皎然
携手曾此分,怳如隔胡越。
伦侯古封邑,荣盛风雨歇。
饥鼯号空亭,野草生故辙。
如何此路岐,更作千年别。 -
15.《夏城坐雨》 明·李梦阳
河外孤城枕草莱,绝边风雨送愁来。
一秋穿堑兵多死,十月烧荒将未回。
往事空馀元昊骨,壮心思上李陵台。
朝庭遣使吾何补,白面渐非济世才。 -
16.《望江南 鸣鹤馀音卷之二》 元·丘处机
山中好,末后称三冬。
纸帐蒲团香淡碧,竹炉茶灶火深红。
交袖坐和冲。
人如梦,百岁等闲中。
梅蕊绽时泉脉动,雪花飞处雁书空。
一醉待春 -
17.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
18.《大江东去 滕王阁 元草堂诗馀卷上》 元·高永
闲登高阁,叹兴亡满目,风烟尘土。
画栋珠帘当日事,不见朝云暮雨。
秋水长天,落霞孤鹜,千载名如故。
长空淡澹,去鸿嘹唳谁数。 -
19.《无俗念 鸣鹤馀音卷之一》 元·郝大通
十年学道,遇明师、指破神仙真诀。
一句便知天外事,万载千年疑绝。
见色明心,闻声悟道,此理难言说。
玄关斡运,心生无限欢悦。 -
20.《苏武慢 鸣鹤馀音全真冯尊师,本燕赵书生,》 元·虞集
曲,高洁雄畅,最传者苏武慢二十篇。
前十篇道遗世之乐,后十篇论修仙之事。
曾稽费无隐独善歌之,闻者有凌云之思,无复流连光景者矣。
予山居每登高望远,则与无隐歌而和之。