-
1.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
2.《行路难二首》 明·阮自华
功名岂足为,不见丛蕙与蘩萧?撷芳秋亦萎,薙恶春还高
。
智囊有仓卒,造化无童旄。
男儿筋骨尽富贵,圣贤黧黑夸巧劳。 -
3.《又将入滇怆念若渠》 当代·钱钟书
城郭重寻恐亦非,眼中人物憗天遗。
学仙未是归丁令,思旧先教痛子期。
沉魄浮魂应此恋,坠心危涕许谁知。
分看攀折离报了,阅水成川别有悲。 -
4.《思帝乡·云髻坠》 唐·韦庄
云髻坠,凤钗垂,髻坠钗垂无力,枕函欹。
翡翠屏深月落,漏依依。
说尽人间天上,两心知。 -
5.《锦堂春·坠髻慵梳》 宋·柳永
坠髻慵梳,愁蛾懒画,心绪是事阑珊。
觉新来憔悴,金缕衣宽。
认得这疏狂意下,向人诮譬如闲。
把芳容整顿,恁地轻孤,争忍心安。 -
6.《生查子·坠雨已辞云》 宋·晏几道
坠雨已辞云,流水难归浦。
遗恨几时休,心抵秋莲苦。
忍泪不能歌,试托哀弦语。
弦语愿相逢,知有相逢否。 -
7.《声声慢(都下与沈尧道同赋别本作北游答曾心传惠诗)》 宋·张炎
平沙催晓,野水惊寒,遥岑寸碧烟空。
万里冰霜,一夜换却西风。
晴梢渐无坠叶,撼秋声、都是梧桐。
情正远,奈吟湘赋楚,近日偏慵。 -
8.《秋心三首》 清·龚自珍
其一
秋心如海复如潮,但有秋魂不可招。
漠漠郁金香在臂,亭亭古玉佩当腰。
气寒西北何人剑,声满东南几处箫。 -
9.《心脏病发,住进北大医院,口占四首:》 当代·启功
病床展转忽经旬,耿耿深宵百苦身。
去世来生谈总妄,哀多乐少历曾亲。
弥天莫补作心债,近死空书发愿文。
坠露无声如泪滴,清和夜宇胜秋旻。 -
10.《水龙吟 陈希夷睡歌,有契予心,因衍之》 元·元好问
百年同是行人,酒乡独有归休地。
此心安处,良辰美景,般般称遂。
力士铛头,舒州杓畔,不妨游戏。
算为狂为隐,非狂非隐,人谁解,先生意。 -
11.《思帝乡·云髻坠》 唐·韦庄
云髻坠,凤钗垂。
髻坠钗垂无力,枕函欹。
翡翠屏深月落,漏依依。
说尽人间天上,两心知。 -
12.《水心先生为赵振文作马塍歌次韵》 宋·刘克庄
洛阳牡丹隔万里,棘荒姚魏扶不起。
马塍近在杭州陌,野人只向诗中识。
匀朱傅粉初窥墙,海棠为屋辛夷房。
千林春色已呈露,一株国艳犹閟藏。 -
13.《心竟恁地歌》 宋·白玉蟾
我生不信有神仙,亦不知有大罗天。
那堪见人说蓬莱,掩面却笑渠风颠。
七返还丹多不实,往往将谓人虚传。
世传神仙能飞升,又道不死延万年。 -
14.《文敬坠马用予韵见遗再和一首》 明·李东阳
我马西行东客归,归心落日争分飞。
长安城中一掌地,颠倒鞭鞚随裳衣。
君时别向中书宅,两日吾门断双屐。
宁知此厄忽相遭,怪事惊从武昌得。 -
15.《相和歌辞·长门怨》 唐·沈佺期
月皎风泠泠,长门次掖庭。
玉阶闻坠叶,罗幌见飞萤。
清露凝珠缀,流尘下翠屏。
妾心君未察,愁叹剧繁星。 -
16.《相和歌辞·张静婉采莲曲》 唐·温庭筠
兰膏坠发红玉春,燕钗拖颈抛盘云。
城西杨柳向娇晚,门前沟水波潾潾。
麒麟公子朝天客,珮马珰珰度春陌。 -
17.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
18.《杂曲歌辞·远别离》 唐·张籍
莲叶团团杏花拆,长江鲤鱼鳍鬣赤。
念君少年弃亲戚,千里万里独为客。
谁言远别心不易,天星坠地能为石。
几时断得城南陌,勿使居人有行役。 -
19.《秋夜独坐(一作邢邵诗)》 唐·袁朗
危弦断客心,虚弹落惊禽。
新秋百虑净,独夜九愁深。
枯蓬唯逐吹,坠叶不归林。
如何悲此曲,坐作白头吟。 -
20.《赠韩思彦》 唐·贺遂亮
意气百年内,平生一寸心。
欲交天下士,未面已虚襟。
君子重名义,直道冠衣簪。
风云行可托,怀抱自然深。
落霞静霜景,坠叶下风林。
若上南登岸,希访北山岑。