-
1.《南溪》 宋·韩维
长林拂云根,一径绝城腹。
荆扉带翠樾,斗下地愈束。
清溪自南来,势抵北崖曲。
清平水流漫,东去入脩竹。 -
2.《听山中谈虎赋二章》 宋·黎廷瑞
樵夫山下日将暮,忽逢饥虎在中路。
目光如炬齿如霜,举头为城腹为墓。
偷生无计就死难,再拜祈哀号且诉。
我贫且老孤无儿,瘦骨几何君勿悮。 -
3.《杂曲歌辞·空城雀》 唐·刘驾
饥啄空城土,莫近太仓粟。
一粒未充肠,却入公子腹。
且吊城上骨,几曾害尔族。
不闻庄辛语,今日寒芜绿。 -
4.《符读书城南(符,愈之子·城南,愈别墅)》 唐·韩愈
木之就规矩,在梓匠轮舆。
人之能为人,由腹有诗书。
诗书勤乃有,不勤腹空虚。
欲知学之力,贤愚同一初。 -
5.《空城雀》 唐·刘驾
饥啄空城土,莫近太仓粟。
一粒未充肠,却入公子腹。
且吊城上骨,几曾害尔族。
不闻庄辛语,今日寒芜绿。 -
6.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
7.《宋城者讴》 先秦·佚名
睅其目。
皤其腹。
弃甲而复。
于思于思。
弃甲复来。
从其有皮。
丹漆若何。 -
8.《城南感怀呈永叔》 宋·苏舜钦
春阳泛野动,春阴与天低。
远林气蔼蔼,长道风依依。
览物虽暂适,感怀翻然移。
所见既可骇,所闻良可悲。 -
9.《泛舟城南,会者五人,分韵赋诗,得「人皆苦》 宋·苏轼
紫蟹鲈鱼贱如土,得钱相付何曾数。
碧筩时作象鼻弯,白酒微带荷心苦。
运肘风生看斫鱠,随刀雪落惊飞缕。
不将醉语作新诗,饱食应惭腹如鼓。 -
10.《泛舟城南会者五人分韵赋诗得人皆若炎字四首》 宋·苏轼
城中楼阁似鱼鳞,不见清风起白苹。
试选苕溪最深处,仍呼我辈不羁人。
窥船野鹤何曾下,见烛飞虫空自驯。
绕郭荷花一千顷,谁知六月下塘春。