-
1.《风雨损花》 宋·王之道
雨多南国惜春归,多谢诗人赋彩菲。
堕白残红无处着,漫随风絮作团飞。 -
2.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
3.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
4.《山石榴寄元九》 唐·白居易
山石榴,一名山踯躅,一名杜鹃花,杜鹃啼时花扑扑。
九江三月杜鹃来,一声催得一枝开。
江城上佐闲无事,山下劚得厅前栽。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《竹里作六韵》 唐·齐己
我来深处坐,剩觉有吟思。
忽似潇湘岸,欲生风雨时。
冷烟濛古屋,干箨堕秋墀。
径熟因频入,身闲得遍欹。
踏多鞭节损,题乱粉痕隳。
犹见前山叠,微茫隔短篱。 -
7.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
8.《葬后见形诗》 唐·张太华
独卧经秋堕鬓蝉,白杨风起不成眠。
寻思往日椒房宠,泪湿夜襟损翠钿。 -
9.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
10.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
11.《董娇饶》 两汉·宋子侯
洛阳城东路,桃李生路旁。
花花自相对,叶叶自相当。
春风东北起,花叶正低昂。
不知谁家子,提笼行采桑。 -
12.《三部乐·商调梅雪》 宋·周邦彦
浮玉飞琼,向邃馆静轩,倍增清绝。
夜窗垂练,何用交光明月。
近闻道、官阁多梅,趁暗香未远,冻蕊初发。
倩谁摘取,寄赠情人桃叶。 -
13.《风流子(前题)》 宋·吴文英
温柔酣紫曲,扬州路、梦绕翠盘龙。
似日长傍枕,堕妆偏髻,露浓如酒,微醉欹红。
自别楚娇天正远,倾国见吴宫。
银烛夜阑,暗闻香泽,翠阴秋寂,重返春风。 -
14.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
15.《登罗浮绝顶奉同蒋王二大夫作》 清·屈大均
霃霃太古云,至今未开辟。
山气日汹涌,随风洒精液。
触石生洪波,微茫在咫尺。
登山若浮海,舟航即轻策。 -
16.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
17.《次东坡先生蜡梅韵》 宋·杨万里
梅花已自不是花,永魂謪堕玊皇家。
小不餐火更餐蜡,化作黄姑瞒造物。
后山未觉坡先知,东坡勾引后山诗。
金花劝饮金荷叶,两公醉吟许孤绝。 -
18.《苏幕遮 依托吕洞宾,见董真人遇仙记》 宋·无名氏
日常行,游四海。
每日街前,闹处为乞丐。
口口相违化不回。
暗损精神,只为凡情昧。
苦劝君,生死大。
颇奈顽愚,作业贪心煞。
不肯修真犯天戒。
堕落*都,受苦无年代。 -
19.《谢彭守送花》 宋·李石
别去名园走路尘,啼妆犹浥露痕新。
且陪东阁诸侯客,粗了西湖一半春。
试与清泉召魂魄,已惊黄蜡损精神。
回头却忆风流守,金粉珊珊堕舞茵。 -
20.《山居三首》 宋·廖行之
贵贱孰欣孰戚,穷通何损何加。
成毁举同堕甑,妍媸不属铅华。