-
181.《出塞曲》 唐·张琰
腰间插雄剑,中夜龙虎吼。
平明登前途,万里不回首。
男儿当野死,岂为印如斗。
忠诚表壮节,灿烂千古后。 -
182.《扈驾》 宋·吕定
八月秋高战马肥,观兵郊外振天威。
一声凤吹迎鸾驭,五色龙文杂衮衣。
剑战横空金气肃,旌旗映日彩云飞。
令严星火诸军奋,直斩单于塞上归。 -
183.《中秋对月用昌黎先生赠张功曹韵》 宋·宋肇
水精为鉴金为波,挂空影写山与河。
清光此夜十分好,有酒有客宜高歌。
去年今日行役苦,若宿溪边宿逢雨。
传闻蜀道如天高,崖县壁绝哀猿号。 -
184.《诗一首》 宋·张定千
况说龙沙最边陲,关河阻隔远明时。
蕃戎把隘当路坐,何日申奏圣人知。
今遇司空来宣问,枯林滋润再生枝。
四面六蕃多围绕,伏恐寻常失朝仪。 -
185.《上报国寺毗卢阁》 明·陈衎
十丈青莲朵朵开,毗卢高阁独崔嵬。
欲看山势连天远,已见河流带雨来。
宫树阴浓秋未落,塞鸿声断晚尤哀。
烽烟直北何时息,处处关门鼓角催。 -
186.《塞下曲》 明·程启充
黑龙江上水云腥,女真连兵下大宁。
五国城头秋月白,至今哀怨海东青。 -
187.《余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增》 明·丰坊
我祖全归鄮山穴,青山如簪水如玦。
时殊势失民共欺,宰木千章争斩伐。
忆初射策酬祖愿,愿得幽泉开笑面。
那知一别五六年,冢上无人浇麦饭。
呜呼三歌兮情更苦,阴云四塞飞秋雨。
¤ -
188.《城夜》 明·胡侍
露下庭皋秋夜清,星河冉冉动高城。
林乌自避厨烟宿,旅雁孤随海月鸣。
塞上风云还澒洞,客中钟鼓最分明。
金支翠节归何晚,璧水瑶山拥汉京。 -
189.《有感》 明·李时行
三辅频年说募兵,黄龙羯虏几时平。
儿童月下吹芦管,半是秋风塞上声。 -
190.《捣衣》 明·乔世宁
城上秋风木叶飞,城中思妇捣寒衣。
谁怜此夜肠空断,独恨经年戍不归。
声度陇云传玉塞,心随关月到金微。
相思更有残机锦,愿逐长安一雁飞。 -
191.《夕虫》 明·钦叔阳
君不闻兮候虫,彼何忧兮忡忡。
俟秋吟兮独切,如有悲兮回风。
栖倚雕阑之宇,潜跃文础之宫。
时游井幹,独翳蒙茸。 -
192.《壬子秋过故宫(十九首)》 明·宋讷
清宁宫殿闭残花,尘世回头换物华。
宝鼎百年归汉室,锦帆千古似隋家。
后宫銮镜投江渚,北狩龙旗没塞沙。
想见扶苏城上月,照人清泪落胡笳。
¤ -
193.《暮秋夜宿紫荆关》 明·苏澹
驿路飘黄叶,关门薄紫荆。
上都瞻处近,北斗坐来平。
塞冷胡笳断,原荒野烧明。
终军虽老大,还欲请长缨。 -
194.《往平原别高彬》 明·孙蕡
银壶绿酒沾春宴,环佩朝回奉天殿。
平生不作儿女悲,独向高彬泪如霰。
高彬昔年桑梓雄,好贤乃有古人风。
东林诗社静来结,北海酒樽长不空。 -
195.《秋兴八首》 明·尹耕
万山环合蔚州城,紫塞连云朔气清。
禾黍岁时供上谷,烽烟日夜接神京。
九宫迤逦通军壁,高垒崔嵬列虏营。
稍喜摧锋章节能,帅将俘获谢苍生。
¤ -
196.《书感》 宋·陆游
疋马曾为塞上游,东归几见剡川秋。
故城废市古今叹,断角残钟朝暮愁。
尺寸无功真碌碌,耄期未死转悠悠。
阿奴尚喜强人意,三日於菟气食牛。 -
197.《五月七日夜梦中作》 宋·陆游
霜露薄貂裘,连年塞上留。
芦笳青冢月,铁马玉关秋。
振臂忘身惫,凭天报国雠。
诸公方衮衮,好运幄中筹。 -
198.《和早秋雨中书怀呈张邓州》 宋·黄庭坚
喜闻三径被恩书,五马来歌塞里闾。
天上日清消螮蝀,海演风静复爰居。
龟逢衔骨方为鹘,兰不当门亦见锄。
已发覆盆瞻睿圣,何因犹著故溪鱼。 -
199.《郡斋即事》 宋·范仲淹
三出专城鬓似丝,斋中萧洒胜禅师。
近疏歌酒缘多病,不负云山赖有诗。
半雨黄花秋赏健,一江明月夜归迟。
世间荣辱何须道,塞上衰翁也自知。 -
200.《上太师公相生辰诗十首》 宋·无名氏
谈笑能令国势强,一时忠闰凛秋霜。
挽回騩驭远长乐,直把鸿动纪太常。
间寐东朝宫殿晓,来庭北使塞垣长。
辅成孝弟光环宇,竹帛仍傅万世芳。