-
121.《书秋》 唐·王初
千时南云度塞鸿,秋云无迹淡平空。
人间玉岭清霄月,天上银河白昼风。
潘赋登山魂易断,楚歌遗佩怨何穷。
往来未得如张翰,欲脍霜鲸碧海东。 -
122.《乙亥纪闻》 宋·彭秋宇
羽书朝暮涨氛埃,天诏勤王起草莱。
塞上风高鹰飏去,江头雾暗马飞来。
诸贤忠爱谋安出,四将英灵唤不回。
漠漠雪天秋万里,飞鸣无数雁鸿哀。 -
123.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
我观满囷粟,一粟之所充。
海鱼千百亿,孕卵与粟同。
春菊寸许芽,霜华秋丛丛。
误耘或失溉,槁死厥壤童。 -
124.《秋兴》 明·文徵明
浮云奄忽互相逾,北首长安万里余。
灞上将军真戏尔,回中消息近何如。
祥麟谁见游郊薮,塞雁空闻有帛书。
泽国西风秋正急,有人东望忆鲈鱼。 -
125.《赋得深闺秋织》 明·徐勃
深闺秋色早,中妇倚流黄。
寒杼传声切,残丝结缕长。
壁间闻促织,锦上见鸳鸯。
断绠金刀疾,抛梭玉钏忙。 -
126.《上堵吟》 宋·苏轼
台上有客吟秋风,悲声萧散飘入空。
台边游女来窃听,欲学声同意不同。
君悲竟何事,千里金城两稚子。
白马为塞凤为关,山川无人空自闲。 -
127.《秋官少常伯失杯复得乃好客之报来诗误认天意》 宋·周必大
郭釜知藏几百杯,韦籯何止一尊罍。
冶金太盛应须跃,塞马重归岂是灾。
车到门前如可却,客来梁上若为回。
遂疑同舍真疏矣,明与刘叉亦壮哉。 -
128.《秋夜古风》 宋·晁补之
瑶池始波县圃风,邓林飞叶云搅空。
人间栎社几黄落,晓窗洗黛悲青铜。
常嗟彭祖悔杖晚,不见王母桃花红。
安知帝怒削龙伯,舆峤已没归墟中。 -
129.《拟上张丞相》 宋·黄公度
五闰干戈极,炎晖历数新。
析圭绵六服,卜鼎迈千春。
哀痛朝奸稔,夤缘国步屯。
近畿横彗孛,严禁失钩陈。 -
130.《元道席上得秋风为题下为韵送广信舍弟》 宋·韩维
秋风感人切,况在欲别者。
狂翻断蓬转,寒助离樽泻。
吹云急燕雁,猎草嘶代马。
莫作塞垣声,端令客泪下。 -
131.《寄赞上人》 唐·杜甫
一昨陪锡杖,卜邻南山幽。
年侵腰脚衰,未便阴崖秋。
重冈北面起,竟日阳光留。
茅屋买兼土,斯焉心所求。 -
132.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
133.《河阳石尚书破回鹘迎贵主过上党射…称叹不足以诗美之》 唐·白居易
塞北虏郊随手破,山东贼垒掉鞭收。
乌孙公主归秦地,白马将军入潞州。
剑拔青鳞蛇尾活,弦抨赤羽火星流。 -
134.《河阳石尚书破回鹘迎贵主过上党射…称叹不足以诗美之》 唐·白居易
塞北虏郊随手破,山东贼垒掉鞭收。
乌孙公主归秦地,白马将军入潞州。
剑拔青鳞蛇尾活,弦抨赤羽火星流。 -
135.《荆南席上咏胡琴妓二首》 唐·王仁裕
红妆齐抱紫檀槽,一抹朱弦四十条。
湘水凌波惭鼓瑟,秦楼明月罢吹箫。
寒敲白玉声偏婉,暖逼黄莺语自娇。 -
136.《十月旦读子美北风吹瘴疠羸老思散策之句初寮》 宋·朱翌
问学要根柢,文章忌雷同。
字求反切当,义用训诘通。
纵之逼论剑,收之入檀弓。
平生苦我心,不如作一农。 -
137.《上书乞祠辄述鄙怀》 宋·陆游
干禄本代耕,穷达敢自必?早遇高皇帝,九品对宣室。
妄怀犬马心,嫠纬不暇恤。
上恩等天地,腰领免斧鑕。
旋属绍兴末,阳谷瞻出日,贱臣复何幸,便殿首造膝。 -
138.《次韵奉答吉邻机宜》 宋·黄庭坚
黠虏乘秋屡合围,上书公独请偏师。
庭中子弟芝兰秀,塞上威名草木知。
千里折冲深寄此,三衙虚席看除谁。
与公相见清班在,仁祖重来筑旧基。 -
139.《雨中寄用章上人》 明·刘基
月盈复魄已过五,不见白日长见雨。
美人娟娟隔巷陌,会面不得徒延伫。
昔邪当门泉涌础,仲蔚蓬蒿塞环堵。
阴风向人作秋气,芳草日夕成宿莽。 -
140.《秦侯不调累年识者叹息兹以规恢秘略亲简上知》 宋·杨冠卿
天骄饱肉气勇决,忆昨弯弧射汉月。
玉关保障烽燧惊,豺狼塞路人踪绝。
将军方著从事衫,指挥义士征河南。
设奇间道依嵩谷,百战崎岖不解骖。