-
1.《塞上曲》 宋·田锡
秋气生朔陲,塞草犹离离。
大漠西风急,黄榆凉叶飞。
襜褴罢南牧,林胡畏汉威。
藁街将入贡,代马就新羁。
浮云护玉关,斜日在金微。
萧索边声静,太平烽影稀。
素臣称有道,守在於四夷。 -
2.《塞下曲五首》 唐·张仲素
三戍渔阳再渡辽,騂弓在臂剑横腰。
匈奴似若知名姓,休傍阴山更射雕。
猎马千行雁几双,燕然山下碧油幢。
传声漠北单于破,火照旌旗夜受降。 -
3.《塞上曲二首》 唐·贯休
锦袷胡儿黑如漆,骑羊上冰如箭疾。
蒲萄酒白雕腊红,苜蓿根甜沙鼠出。
单于右臂何须断,天子昭昭本如日。 -
4.《塞上曲》 宋·郭昭著
胡马秋肥塞草黄,弯弧直拟犯渔阳。
归鞭却避弓闾水,知是嫖姚旧战场。 -
5.《塞下曲》 明·陈荐夫
塞草黄云万里哀,胡天漠漠鸟飞回。
汉家几见封侯印,曾系沙场白骨来。 -
6.《塞上曲》 明·施敬
八月秋高塞草斑,将军千骑猎前山。
弯弓不射南飞雁,恐有征人附信还。 -
7.《怀素上人草书歌》 唐·窦冀
狂僧挥翰狂且逸,独任天机摧格律。
龙虎惭因点画生,雷霆却避锋芒疾。
鱼笺绢素岂不贵,只嫌局促儿童戏。 -
8.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
松柏无姿媚,平时未易看。
要知渠特操,直待岁隆寒。
塞草枯先白,江枧冷变丹。
凛然友青士,至此识苍官。
物遁天刑少,人全晚节难。
惟应漆园叟,与蕣合而观。 -
9.《燕歌行》 唐·高适
开元二十六年,客有从御史大夫张公出塞而还者;作《燕歌行》以示适,感征戍之事,因而和焉。
汉家烟尘在东北,汉将辞家破残贼。
男儿本自重横行,天子非常赐颜色。
摐金伐鼓下榆关,旌旆逶迤碣石间。 -
10.《苏武庙》 唐·温庭筠
苏武魂销汉使前,古祠高树两茫然。
云边雁断胡天月,陇上羊归塞草烟。
回日楼台非甲帐,去时冠剑是丁年。
茂陵不见封侯印,空向秋波哭逝川。 -
11.《虢州送天平何丞入京市马》 唐·岑参
关树晚苍苍,长安近夕阳。
回风醒别酒,细雨湿行装。
习战边尘黑,防秋塞草黄。
知君市骏马,不是学燕王。 -
12.《三月巡边晓发夏城》 明·杨守礼
寂寞边城道,春深不见花。
山头堆白雪,风里卷黄沙。
计拙心惟赤,愁长鬓已华。
晋云连塞草,回首各天涯。 -
13.《陇西行四首》 唐·陈陶
汉主东封报太平,无人金阙议边兵。
纵饶夺得林胡塞,碛地桑麻种不生。
誓扫匈奴不顾身,五千貂锦丧胡尘。
可怜无定河边骨,犹是春闺梦里人。 -
14.《月上瓜洲·寓乌夜啼南徐多景楼作》 宋·张辑
江头又见新秋。
几多愁。
塞草连天何处、是神州。
英雄恨,古今泪,水东流。
惟有渔竿明月、上瓜洲。 -
15.《饮马长城窟》 宋·王炎
春风塞草青,胡儿区脱静。
秋风塞草黄,胡骑角弓劲。
秦人驱丁夫,筑城备强胡。
城成有亏日,胡来无已时。 -
16.《燕歌行》 唐·屈同仙
君不见渔阳八月塞草腓,征人相对并思归。
云和朔气连天黑,蓬杂惊沙散野飞。
是时天地阴埃遍,瀚海龙城皆习战。 -
17.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
18.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。 -
19.《望归吟》 元·元好问
塞云一抹平如截,塞草离离卧榆叶。
长城窟深战骨寒,万古牛羊饮冤血。
少年锦带佩吴钩,独骑匹马觅封侯。
去时只道从军乐,不道关山空白头。 -
20.《春恨三首》 唐·钱珝
负罪将军在北朝,秦淮芳草绿迢迢。
高台爱妾魂销尽,始得丘迟为一招。
久戍临洮报未归,箧香销尽别时衣。
身轻愿比兰阶蝶,万里还寻塞草飞。
永巷频闻小苑游,旧恩如泪亦难收。
君前愿报新颜色,团扇须防白露秋。