-
201.《降虏》 唐·赵嘏
广武溪头降虏稀,一声寒角怨金微。
河湟不在春风地,歌舞空裁雪夜衣。
铁马半嘶边草去,狼烟高映塞鸿飞。
扬雄尚白相如吃,今日何人从猎归。 -
202.《送李裴评事》 唐·赵嘏
塞垣从事识兵机,只拟平戎不拟归。
入夜笳声含白发,报秋榆叶落征衣。
城临战垒黄云晚,马渡寒沙夕照微。
此别不应书断绝,满天霜雪有鸿飞。 -
203.《长安退将》 唐·项斯
塞晚冲沙损眼明,归来养病住秦京。
上高楼阁看星坐,著白衣裳把剑行。
常说老身思斗将,最悲无力制蕃营。
翠眉红脸和回鹘,惆怅中原不用兵。 -
204.《离夜二首》 唐·马戴
东征辽水迥,北近单于台。
戎衣挂宝剑,玉箸衔金杯。
红烛暗将灭,翠蛾终不开。
凝夜照离色,恐闻啼晚鸦。
前年营雁塞,明月戍龙沙。
曾与五陵子,休装孤剑花。 -
205.《乞假归题候馆》 唐·薛能
仆带雕弓马似飞,老莱衣上著戎衣。
邮亭不暇吟山水,塞外经年皆未归。 -
206.《送卢潘尚书之灵武》 唐·韦蟾
贺兰山下果园成,塞北江南旧有名。
水木万家朱户暗,弓刀千队铁衣鸣。
心源落落堪为将,胆气堂堂合用兵。
却使六番诸子弟,马前不信是书生。 -
207.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
208.《送姚侍御充渭北掌书记》 唐·李频
北境烽烟急,南山战伐频。
抚绥初易帅,参画尽须人。
书记才偏称,朝廷意更亲。
绣衣行李日,绮陌别离尘。 -
209.《秋夜达萧关》 唐·于武陵
扰扰浮梁路,人忙月自闲。
去年为塞客,今夜宿萧关。
辞国几经岁,望乡空见山。
不知江叶下,又作布衣还。 -
210.《冬杪归陵阳别业五首》 唐·许棠
无媒归别业,所向自乖心。
闾里故人少,田园荒草深。
浪翻全失岸,竹迸别成林。
鸥鸟犹相识,时来听苦吟。 -
211.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
212.《丁隐君歌》 唐·陆龟蒙
华阳道士南游归,手中半卷青萝衣。
自言逋客持赠我,乃是钱塘丁翰之。
连江大抵多奇岫,独话君家最奇秀。 -
213.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
214.《兵后寻边三首》 唐·李山甫
千里烟沙尽日昏,战馀烧罢闭重门。
新成剑戟皆农器,旧著衣裳尽血痕。
卷地朔风吹白骨,柱天青气泣幽魂。 -
215.《送霅川郑员外》 唐·罗隐
明时塞诏列分麾,东拥朱轮出帝畿。
铜虎贵提天子印,银鱼荣傍老莱衣。
歌听茗坞春山暖,诗咏蘋洲暮鸟飞。
知有掖垣南步在,可能须待政成归。 -
216.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
217.《和李秀才边庭四时怨》 唐·卢汝弼
春风昨夜到榆关,故国烟花想已残。
少妇不知归不得,朝朝应上望夫山。
卢龙塞外草初肥,雁乳平芜晓不飞。
乡国近来音信断,至今犹自著寒衣。 -
218.《赠边将》 唐·韦庄
昔因征远向金微,马出榆关一鸟飞。
万里只携孤剑去,十年空逐塞鸿归。
手招都护新降虏,身著文皇旧赐衣。
只待烟尘报天子,满头霜雪为兵机。 -
219.《云朔逢山友》 唐·张蠙
会面却生疑,居然似梦归。
塞深行客少,家远识人稀。
战马分旗牧,惊禽曳箭飞。
将军虽异礼,难便脱麻衣。 -
220.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。