-
281.《采绿吟》 宋·周密
放舟于荷深柳密间。
舞影歌尘,远谢耳目。
酒酣,采莲叶,探题赋词。
余得塞垣春,翁为翻谱数字,短箫按之,音极谐婉,因易今名云 -
282.《糖多令(吴江中秋)》 宋·汪元量
莎草被长洲。
吴江拍岸流。
忆故家、西北高楼。
十载客窗憔悴损,搔短鬓、独悲秋。
人在塞边头。
断鸿书寄不。
记当年、一片闲愁。
舞罢羽衣尘面,谁伴我、广寒游。 -
283.《锁窗寒(春寒)》 宋·王沂孙
料峭东风,廉纤细雨,落梅飞尽。
单衣恻恻,再整金猊香烬。
误千红、试妆较迟,故园不似清明近。
但满庭柳色,柔丝羞舞,淡黄犹凝。 -
284.《喜迁莺》 宋·蔡挺
霜天清晓。
望紫塞古垒,寒云衰草。
汗马嘶风,边鸿翻月,垅上铁衣寒早。
剑歌骑曲悲壮,尽道君恩难报。 -
285.《江城梅花引》 宋·王观
年年江上见寒梅。
暗香来。
为谁开。
疑是月宫、仙子下瑶台。 -
286.《好事近》 宋·琴操
箫鼓却微寒,犹是芳菲时节。
分付塞鸿归后,胜一钩寒月。
双垂锦幄谢残枝,馀香恋衣结。
又被鸟声呼醒,似征鞍催发。 -
287.《六州》 宋·洪迈
尧传舜,盛事千古难并。
回龙驭,辞凤掖,北内别有蓬瀛。
为天子父,册鸿名。
万年千几福康宁。 -
288.《江城梅花引》 宋·王观
年年江上见寒梅。
暗香来。
为谁开。
疑是月宫、仙子下瑶台。 -
289.《好事近》 宋·琴操
箫鼓却微寒,犹是芳菲时节。
分付塞鸿归后,胜一钩寒月。
双垂锦幄谢残枝,馀香恋衣结。
又被鸟声呼醒,似征鞍催发。 -
290.《六州》 宋·洪迈
尧传舜,盛事千古难并。
回龙驭,辞凤掖,北内别有蓬瀛。
为天子父,册鸿名。
万年千几福康宁。 -
291.《贺新凉(寿制帅董侍郎)》 宋·李廷忠
濯锦江头路。
望祥云、密拥旌幢,初开天府。
冰露壶中秋玉莹,不着人间烦暑。
现物表、神仙风度。 -
292.《满江红》 宋·邓剡
王母仙桃,亲曾醉、九重春色。
谁信道、鹿衔花去,浪翻鳌阙。
眉锁娇娥山宛转,髻梳堕马云欹侧。
恨风沙、吹透汉宫衣,余香歇。 -
293.《霜天晓角(寿文文溪,时守清江)》 宋·邓剡
蛮烟塞雪。
天老梅花骨。
还著锦衣游戏,清江上、管风月。
木兰归海北。
竹梧侵户碧。
三十六峰苍玉,驾白鹿、友仙客。 -
294.《明妃曲二首》 宋·王安石
明妃初出汉宫时,泪湿春风鬓脚垂。
低徊顾影无颜色,尚得君王不自持。
归来却怪丹青手,入眼平生几曾有;
意态由来画不成,当时枉杀毛延寿。 -
295.《显灵宫集诸公,以“城市山林”为韵(四首选—)》 明·袁宏道
野花遮眼酒沾涕,塞耳愁听新朝事;
邸报束作一筐灰,朝衣典与栽花市。
新诗日日千余言,诗中无一忧民字;
旁人道我真聩聩,口不能答指山翠。 -
296.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
297.《金缕曲二首》 清·顾贞观
寄吴汉槎宁古塔,以词代书,丙辰冬,寓京师千佛寺,冰雪中作。
季子平安否?便归来,平生万事,那堪回首!行路悠悠谁慰藉,母老家贫子幼。
记不起,从前杯酒。
魑魅搏人应见惯,总输他,覆雨翻云手,冰与雪,周旋久。 -
298.《风流子·出关见桃花》 清·张惠言
海风吹瘦骨,单衣冷、四月出榆关。
看地尽塞垣,惊沙北走;山侵溟渤,叠障东还。
人何在?柳柔摇不定,草短绿应难。
一树桃花,向人独笑;颓垣短短,曲水湾湾。 -
299.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
300.《喜迁莺·霜天秋晓》 宋·蔡挺
霜天秋晓,正紫塞故垒,黄云衰草。
汉马嘶风,边鸿叫月,陇上铁衣寒早。
剑歌骑曲悲壮,尽道君恩须报。
塞垣乐,尽櫜鞬锦领,山西年少。