-
1.《通叟年兄视以柳侯庙诗三首辄亦有作所谓增来》 宋·晁说之
何处乘驹去,空庭荔子垂。
韩词方走奠,柳庙久徂饥。
既恨谋身误,仍嗟报国隳。
罗池便如此,不复问愚池。 -
2.《用折枢韵呈李丞相二首》 宋·张元干
参陪仍许瘦筇支,长者登临敢后期。
钟断白云飞雨过,月生青嶂夜凉时。
心知胜地都忘睡,喜听连床共和诗。
莲社风流增荔子,余生长健更何为。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
5.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
6.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
7.《题从伯舍人道正里南园》 唐·刘得仁
帝里馀新第,朱门面碧岑。
曙堂增爽气,乔木动清阴。
直去亲瑶陛,朝回在竹林。
风流才子调,好尚古人心。