-
21.《次韵刍父上巳日同游朱园四首》 宋·苏泂
饮散墦间祭肉残,林深终日闭幽兰。
重来野客朱邢我,坐久摩挲马柱看。 -
22.《杂诗三首》 宋·黎廷瑞
丘嫂礼金印,故妻赧朱轮。
区区富与贵,只可夸妇人。
彼妇一何愚,所羞惟贱贫。
安知墦间妾,覩此泪沾巾。
苍苍鹿门山,高风清绝尘。 -
23.《和黄鲁直送茶二首》 宋·孔武仲
喜君屡致云溪茗,值我正校琅函书。
饮罢清风生肘腋,吟成碧海登明珠。
谁能墦间享膏腴,只意林泉身自如。
他年远别归贺监,乞取茶山比镜湖。 -
24.《次仙豀陈侍郎韵寄题刘尚书二首·真止》 宋·陈宓
利禄由来酒样醇,伊谁未醉解收身。
须知泽畔独醒客,不顾墦间饱饫人。
晋代风流多逸士,陶公名节号忠臣。
筑堂景慕前贤行,饮水端能哜道真。 -
25.《初至毗陵简巽老时有所怀也》 宋·李处权
从来语默有千钧,乱后相逢气益振。
好鸟开窗如应客,清风挽竹故留人。
更贫岂顾墦间祭,已老犹堪席上珍。
说到苍梧泪横臆,皇天万一照醉辛。 -
26.《启山扫松》 宋·陆文圭
一妻一妾嵌拉启,老柏苍苍蔓草青。
我肯墦间求餍足,魂归不必仙中庭。 -
27.《薪米偶不继戏书》 宋·陆游
仕宦不谐农失业,败屋萧萧书数箧。
藜羹不糁未足嗟,爨灶无薪扫枯叶。
丈夫穷空自其分,饿死吾肩未尝胁。
世间大有乞墦人,放翁笑汝骄妻妾。 -
28.《寄子虡兼示子遹》 宋·陆游
书生赋命艰,举步得忧患;敢论得意事,一笑亦有限。
南征度闽岭,西戍历蜀栈,吴江听唳鹤,淮浦送归雁。
归来耕故山,暮雨泥没骭。
群鸦下空陂,黄犊鸣绝岸。 -
29.《郑佥判取苏黄门图史园囿文章鼓吹之语为韵见》 宋·方岳
澡身乎书圃,晞发於礼园。
静中观我生,父乾而母坤。
宁不自爱重,日夕声利昏。
前修亦人耳,而我何沄沄。 -
30.《上冢》 宋·方岳
一杯麦饭洒悲辛,不尽烟芜旧与新。
地下岂无担板汉,世间但有乞墦人。
荼蘼芍药几何日,寒食清明又一春。
自是老怀多感慨,非干芳草负蹄轮。 -
31.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。