-
1.《题孙谷桥墦间图》 宋·楼钥
墦间不足又之他,犹自施施骄室家。
齐国一人如许尔,宁知后日事如麻。 -
2.《题孙谷桥墦间图》 宋·楼钥
因知义利本殊途,莫笑墦间乞祭徒。
正使往来多显者,此中万要著工夫。 -
3.《乞墦词》 元·杨维桢
獬豸不击邪,化为兽中狐。
屈轶不指佞,化作蒿中刍。
黄金躯,高盖车,千夫百喏在一呼。
归来牛马惊里闾,低眉仰面承妻孥。
奉溲尝恶卑自奴,墦间比来奴不如。
君不见衡阳有客方诧妇,须髯似戟称人夫。 -
4.《齐人有一妻一妾》 先秦·孟子及弟子
齐人有一妻一妾而处室者,其良人出,则必餍酒肉而后反。
其妻问所与饮食者,则尽富贵也。
其妻告其妾曰:“良人出,则必餍酒肉而后反;问其与饮食者,尽富贵也,而未尝有显者来,吾将瞷良人之所之也。
”蚤起,施从良人之所之,遍国中无与立谈者。 -
5.《清明日狸渡道中》 宋·范成大
洒洒沾巾雨,披披侧帽风。
花燃山色里,柳卧水声中。
石马立当道,纸鸢鸣半空。
墦间人散後,乌鸟正西东。 -
6.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
7.《赠丐士》 宋·陆游
志士宁闻毕世穷,此间从古混蛇龙。
尚能忍耻墦间祭,安用追惭饭後钟? -
8.《寒食日归吴兴寄鲁山》 宋·仲并
风云虽不定,日雨亦易乾。
残春犹凛凛,助我朝食寒。
想见芳野田,士女游班班。
去者日以疏,更为来者欢。
青红间车马,日暮醉墦间。 -
9.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
10.《寒食》 宋·蒋梦炎
不暖不寒寒食天,小桥杨柳未飞绵。
三分春色一分在,十日晴无两日全。
桐角唤回前嶂晓,子规啼破隔江烟。
麻裙素髻谁家女,哭向墦间送纸钱。 -
11.《禁烟即事》 宋·谢景初
时节一百五,疾风收雨天。
鸟催青帝驭,人重子推钱。
蹴踘逢南陌,秋千送晚烟。
墦间无限醉,唯我独萧然。 -
12.《刘丑厮诗》 宋·苏轼
刘生望都民,病羸寄空窑。
有子曰丑厮,十二行操瓢。
墦间得馀粒,雪中拾堕樵。
饥饱共生死,水火同焚漂。 -
13.《破冢二首》 宋·王安石
埋没残碑草自春,旋风时出地中尘。
墦间夜半分珠玉,犹是当时乞祭人。 -
14.《破冢二首》 宋·王安石
残椁穿来欲几春,萧萧长草没骐驎。
墦间或有樵苏客,未必他年醉饱人。 -
15.《寒食野外书所见》 宋·宋祁
一雨初回逗晚凉,近郊连帟俨相望。
乞浆易醉墦间客,就养初閒竃下郎。
暖吹未休缘迥野,低烟不散为垂杨。
家家钟鼓争行乐,肯信龙蛇是怨章。 -
16.《依韵和李舍人旅中寒食感事》 宋·梅尧臣
一百五日风雨急,斜飘细湿春郊衣。
梨花半残意思少,客子渐老寻游非。
戢戢车徒九门盛,寥寥烟火万家微。
今朝甘自居穷巷,无限墦间得醉归。 -
17.《得闲》 宋·刘克庄
准敕放还山,祈闲果得闲。
直令舂庑下,也胜乞墦间。
子美虽存阙,渊明且闭关。
遥怜早朝者,推枕恐催班。 -
18.《上冢》 宋·刘克庄
落梅万点晓泥乾,擘纸携家去上山。
宁与先君游地下,肯随谄子乞墦间。
墼墙渍雨颓偏易,沙土栽松长极艰。
毕竟有惭庐墓士,林扉夜只付僧关。 -
19.《上邵宝文》 宋·王令
出处身之道,穷通命所关。
孔犹闻宋逐,轲亦退梁还。
兹道方中否,流风有後艰。
客来方病宪,人戚不堪颜。 -
20.《元次山作友丐予乃谚之》 宋·李新
罢惰嫉游手,孤独嗟穷民。
聋肓本定业。
疥癞讵可亲。
生事自破碎,谁肯收顽嚚。