-
261.《八归 秋夜咏怀寄钱南金》 元·邵亨贞
清蟾半露,惊乌三匝,城上漏水乍滴。
微淳已透潇湘簟,还见小帘摇砌、澹镫垂壁。
夜色迢迢人睡去,正想到、山阳吹笛。
做弄得、客里文园,病后更无力。 -
262.《题陈叔通百梅书屋图》 近代·陈三立
超山有梅十万株,大庾邓尉显恢殊。
春浓结客恣探取,村村花烛天模糊。
寒香醉骨荡魂气,蜂蝶不到晴鸠呼。
编户贱花涎摘实,渍以盐酱输江湖。 -
263.《新得谿上茅屋》 明·袁凯
食肉贱糠核,饥人安敢辞。
狐貉轻短褐,寒士为固奇。
自予遭世故,举室尽流离。
东临沧海岸,北度三江湄。 -
264.《病起二首》 宋·释智圆
湖天淡荡雁参差,行乐搘筇绕所居。
古壁苔荒鸣蟋蟀,水轩风冷谢芙蕖。
看云默诵空王偈,拂榻闲开孔圣书。
闭户无人慰寥索,草堂深夜照蟾蜍。 -
265.《题澹山岩二首》 宋·项安世
此日纵自尔,此兴不可阑。
竹径滑拳局,芒鞋侧蹒跚。
南窥下阴洞,北望升天关。
鬼穴勇争觑,仙扃谁得{左木右上户下寰去宀}。 -
266.《代作五首》 宋·项安世
孟尝当户三千客,镇恶成名百二关。
天以高名钟是月,人于季孟得其间。
八风巡日开云荚,半壁腾空映雾寰。
共祝星郎千岁喜,天孙早晚渡银湾。 -
267.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
268.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
269.《趣刘倅对与建第》 宋·刘宰
鷦鷯巢枝宽,大鹏渖海窄。
不齐物之情,大小贵安宅。
一区扬子云,衡宇陶彭泽。
何妨轮鞅稀,所憎廛市迫。 -
270.《访山中友》 宋·赵汝鐩
披荆踏石访山友,野鸟惊人闹枯柳。
牧童为我通姓名,一笑相迎鹤发叟。
结茅倚岩屋数间,尘埃辟易不用帚。
竹厨贮书维四五,土壁黏碑分左右。 -
271.《兀兀栖精庐》 宋·刘黻
兀兀栖精庐,青山日相对。
静照年少非,动虞壮士悔。
耕锄计已晚,畚筑力犹耐。
夜卧司马衾,晨餐鲁直菜。 -
272.《石门洞》 宋·林景熙
临溪双石如层城,中有洞天门不扃。
杖藜穿莎入微迳,古藤络树春冥冥。
渴猿引子下饮涧,山瓢我亦分清泠。
一重一掩翳复郎,朱门金榜开殊庭。 -
273.《得文敬双塔寺和章招之不至四叠韵奉答》 明·李东阳
问君朝回胡不归,西驰急脚走若飞。
云承部檄籍戎伍,岁给纩布颁冬衣。
浮图东望瑜伽宅,尺地西垣懒回屐。
只应官事了痴儿,怪底可人招不得。 -
274.《大风》 宋·孔武仲
昔游江湖上,厌看无限不测之高浪。
今栖尘土中,惯听掀天拔木之狂风。
风豪浪狠常相逐,我生此世宜厄穷。
浪头漫漫从海起,客舟摇战如枯苇。 -
275.《奉酬李时发岳麓见寄》 宋·孔武仲
秋风入荒城,落叶如飞雨。
梦寐湘西游,晻暖不可睹。
昨日得君诗,讽咏日欹午。
山光相随来,潇洒入庭户。 -
276.《病中喜李仲霍王子载见过》 宋·晁公溯
春风饯余寒,山雨留暝色。
杜门正卧病,俯仰空四壁。
庭空鸟雀至,窗破风雨入。
拥炉意无聊,胸次百忧集。 -
277.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
278.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
279.《晚坐散花之室》 宋·邓深
官居无处寄幽栖,洞户深沉坐最宜。
静拨炉薰挹香气,问论画壁数花枝。
虫鸣颇似雁来后,果熟还如莺老时。
吹彻角声巫峡晚,片云催雨更催诗。 -
280.《孚舟亭新成赋十绝》 宋·方回
春浓面面透花香,秋皎团团转月光。
窗户总空天是壁,如吾肺腑没遮藏。