-
1.《谒璿上人》 唐·王维
少年不足言,识道年已长。
事往安可悔,馀生幸能养。
誓从断臂血,不复婴世网。
浮名寄缨珮,空性无羁鞅。 -
2.《宓公琴台诗三首》 唐·高适
宓子昔为政,鸣琴登此台。
琴和人亦闲,千载称其才。
临眺忽凄怆,人琴安在哉。
悠悠此天壤,唯有颂声来。 -
3.《奉送王信州崟北归》 唐·杜甫
朝廷防盗贼,供给愍诛求。
下诏选郎署,传声能典州。
苍生今日困,天子向时忧。
井屋有烟起,疮痍无血流。 -
4.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
5.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
6.《和浙西李大夫晚下北固山喜径松成阴怅然怀古…和依本韵》 唐·刘禹锡
一辞温室树,几见武昌柳。
荀谢年何少,韦平望已久。
种松夹石道,纡组临沙阜。
目览帝王州,心存股肱守。 -
7.《过颜处士墓》 唐·白居易
向坟道径没荒榛,满室诗书积暗尘。
长夜肯教黄壤晓,悲风不许白杨春。
箪瓢颜子生仍促,布被黔娄死更贫。
未会悠悠上天意,惜将富寿与何人。 -
8.《不出门》 唐·白居易
弥月不出门,永日无来宾。
食饱更拂床,睡觉一嚬伸。
轻箑白鸟羽,新簟青箭筠。
方寸方丈室,空然两无尘。 -
9.《前相国赞皇公早葺平泉山居暂还憩…十四首奉寄》 唐·裴潾
动复有原,进退有期。
用在得正,明以知微。
夫惟哲人,会且有归。 -
10.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
11.《初夏即事寄鲁望》 唐·皮日休
夏景恬且旷,远人疾初平。
黄鸟语方熟,紫桐阴正清。
廨宇有幽处,私游无定程。
归来闭双关,亦忘枯与荣。 -
12.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
13.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
14.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
15.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
16.《石州慢(和董令升岁除)》 宋·王之道
磔攘送寒,燔烈兴岁,又颁尧历。
青霭烧痕,绿浮风皱,暖回春色。
地天交泰,时当倾否,五鬼休相厄。
何妨笑倚东风,一饮杯三百。 -
17.《愚公移山》 先秦·列御寇
太行、王屋二山,方七百里,高万仞。
本在冀州之南,河阳之北。
北山愚公者,年且九十,面山而居。
惩山北之塞,出入之迂也。 -
18.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
19.《谏逐客书》 先秦·李斯
臣闻吏议逐客,窃以为过矣。
昔穆公求士,西取由余于戎,东得百里奚于宛,迎蹇叔于宋,来邳豹、公孙支于晋。
此五子者,不产于秦,而穆公用之,并国二十,遂霸西戎。
孝公用商鞅之法,移风易俗,民以殷盛,国以富强,百姓乐用,诸侯亲服,获楚、魏之师,举地千里,至今治强。 -
20.《货殖列传序》 两汉·司马迁
老子曰:“至治之极,邻国相望,鸡狗之声相闻,民各甘其食,美其服,安其俗,乐其业,至老死不相往来。
”必用此为务,挽近世涂民耳目,则几无行矣。
太史公曰:夫神农以前,吾不知已。
至若《诗》、《书》所述虞、夏以来,耳目欲极声色之好,口欲穷刍豢 之味,身安逸乐而心夸矜势能之荣。