-
1.《寄柏学士林居》 唐·杜甫
自胡之反持干戈,天下学士亦奔波。
叹彼幽栖载典籍,萧然暴露依山阿。
青山万里静散地,白雨一洗空垂萝。 -
2.《春暮过石龟谷题温处士林园(一作送温逸人)》 唐·钱起
隐几无名老,何年此陆沈。
丘园自得性,婚嫁不婴心。
岁计因山薄,霞栖在谷深。
设罝连草色,晒药背松阴。
触兴云生岫,随耕鸟下林。
支颐笑来客,头上有朝簪。 -
3.《题耿处士林亭》 唐·喻坦之
身向闲中老,生涯本豁然。
草堂山水下,渔艇鸟花边。
窥井猿兼鹿,啼林鸟杂蝉。
何时人事了,依此亦高眠。 -
4.《题处士林亭》 宋·李涛
帝里高人宅,苍苔绕径深。
卷帘山入户,摘叶鸟移林。
石沼养龟水,月台留客琴。
生涯一樽酒,名利不关心。 -
5.《题处士林亭》 宋·李涛
帝里高人宅,苍苔远径深。
卷帘山入户,摘果鸟移林。
石治养龟水,月台留客琴。
生涯一樽酒,名利不关心。 -
6.《赠画士林尧卿》 宋·游彦举
古称名画顾丹青,遗迹远绍难其人。
迩来忽覩林尧卿,绘像工无殊绝伦。
解后俾尔写吾形,妙处一笔夺天真。
始知人杰间世生,何代无才充选抡。
待需飞诏来枫宸,凌烟特命书勋臣。
此时此意倍精神,宁复踆踆走路尘。 -
7.《同王维过崔处士林亭》 唐·卢象
映竹时闻转辘轳,当窗只见网蜘蛛。
主人非病常高卧,环堵蒙笼一老儒。 -
8.《鄠郊山舍题赵处士林亭》 唐·李洞
圭峰秋后叠,乱叶落寒墟。
四五百竿竹,二三千卷书。
云深猿拾栗,雨霁蚁缘蔬。
只隔门前水,如同万里馀。 -
9.《寄裴士林》 宋·富弼
渤澥宣和旅翮飞,不堪朱邸负前期。
东城晓骑思行乐,南浦春波怨别离。
对竹岂能忘旧主,折麻方喜遇深知。
冕旒正注方臣重,应许州人借一朞。 -
10.《赠处士林逋》 宋·龚宗元
高蹈遗尘蜕,含华傲素园。
璜溪频下钓,惠帐不惊猿。
养浩时清啸,忘机只寓言。
几回生蝶翅,明月在西轩。 -
11.《与三山相士林子和三绝》 宋·王炎
鸢肩燕颔刺天飞,自顾而今已后时。
巾褐萧然成野老,有何情绪更哦诗。 -
12.《与三山相士林子和三绝》 宋·王炎
年登八十更何为,手足支离视听衰。
自笑已如鸡失旦,不须苦说鹤知时。 -
13.《与三山相士林子和三绝》 宋·王炎
鱼虾琐细不堪求,水涩溪寒欲断流。
若叩侯门逢短李,钓鳌便可月为钩。 -
14.《九月望夜招处士林君泛湖玩月》 宋·释智圆
病负中秋约,残秋月自新。
寒波沈皓魄,碧落辗冰轮。
风静丰声绝,烟收岳影均。
何妨此夕玩,况是不羁人。 -
15.《赠相士林石》 宋·袁说友
岂是无仙骨,平生百念轻。
但存方寸地,吾不计前程。 -
16.《秋日饯陆道士陈文林》 唐·骆宾王
青牛游华岳,赤马走吴宫。
玉柱离鸿怨,金罍浮蚁空。
日霁崤陵雨,尘起洛阳风。
唯当玄度月,千里与君同。 -
17.《与卢员外象过崔处士兴宗林亭》 唐·王维
绿树重阴盖四邻,青苔日厚自无尘。
科头箕踞长松下,白眼看他世上人。 -
18.《与卢员外象过崔处士兴宗林亭》 唐·王缙
身名不问十年馀,老大谁能更读书。
林中独酌邻家酒,门外时闻长者车。 -
19.《与卢员外象过崔处士兴宗林亭》 唐·裴迪
乔柯门里自成阴,散发窗中曾不簪。
逍遥且喜从吾事,荣宠从来非我心。 -
20.《送处士归州,因寄林山人》 唐·刘长卿
陵阳不可见,独往复如何。
旧邑云山里,扁舟来去过。
鸟声春谷静,草色太湖多。
傥宿荆溪夜,相思渔者歌。