-
161.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
162.《开元杂题七首·玉龙子》 唐·陆龟蒙
何代奇工碾玉英,细髯纤角尽雕成。
烟乾雾悄君心苦,风雨长随一掷声。 -
163.《刘阮洞中遇仙子》 唐·曹唐
天和树色霭苍苍,霞重岚深路渺茫。
云实满山无鸟雀,水声沿涧有笙簧。
碧沙洞里乾坤别,红树枝前日月长。
愿得花间有人出,免令仙犬吠刘郎。 -
164.《长城》 唐·罗邺
当时无德御乾坤,广筑徒劳万古存。
谩役生民防极塞,不知血刃起中原。
珠玑旋见陪陵寝,社稷何曾保子孙。
降虏至今犹自说,冤声夜夜傍城根。 -
165.《汴河》 唐·罗隐
当时天子是闲游,今日行人特地愁。
柳色纵饶妆故国,水声何忍到扬州。
乾坤有意终难会,黎庶无情岂自由。
应笑秦皇用心错,谩驱神鬼海东头。 -
166.《省试秋风生桂枝》 唐·罗隐
凉吹从何起,中宵景象清。
漫随云叶动,高傍桂枝生。
漠漠看无际,萧萧别有声。
远吹斜汉转,低拂白榆轻。
寥泬工夫大,乾坤岁序更。
因悲远归客,长望一枝荣。 -
167.《竹风》 唐·唐彦谦
竹映风窗数阵斜,旅人愁坐思无涯。
夜来留得江湖梦,全为乾声似荻花。 -
168.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
169.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
170.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
171.《句》 唐·沈彬
尺素隐清辉,一毫分险阻。
(《题画山水图》)
金翅动身摩日月,银河转浪洗乾坤。
(《献马殷颂德》, -
172.《句》 唐·陈陶
蝉声将月短,草色与秋长。
比屋歌黄竹,何人撼白榆。
(以上见张为《主客图》)
好看如镜夜,莫笑似弓时。 -
173.《纳后夕侍宴》 唐·徐铉
天上轩星正,云间湛露垂。
礼容过渭水,宴喜胜瑶池。
彩雾笼花烛,升龙肃羽仪。
君臣欢乐日,文物盛明时。 -
174.《赠齐己》 唐·徐仲雅
我唐有僧号齐己,未出家时宰相器。
爰见梦中逢五丁,毁形自学无生理。
骨瘦神清风一襟,松老霜天鹤病深。 -
175.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
176.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
177.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
178.《闻前王使君在泽潞居》 唐·贯休
为善无近名,窃名者得声不如心,诚哉是言也。
使君圣朝瑞,乾符初刺婺。
德变人性灵,笔变人风土。
烟霞与虫鸟,和气将美雨。 -
179.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
180.《禅庭芦竹十二韵呈郑谷郎中》 唐·齐己
错错在禅庭,高宜与竹名。
健添秋雨响,乾助夜风清。
雀静知枯折,僧闲见笋生。
对吟殊洒落,负气甚孤贞。