-
1.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
2.《梅花吟》 宋·王迈
君不见山前后雪成堆,朔风撼地声发雷。
孤根忍死受寒冻,须作百花头上魁。
寻春游子不爱惜,马蹄践蹂花狼藉。
芳姿不肯被消磨,饱尽炎凉方结实。 -
3.《观潮》 宋·周密
浙江之潮,天下之伟观也。
自既望以至十八日为盛。
方其远出海门,仅如银线;既而渐近,则玉城雪岭际天而来,大声如雷霆,震撼激射,吞天沃日,势极雄豪。
杨诚斋诗云“海涌银为郭,江横玉系腰”者是也。 -
4.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
5.《雷震》 宋·郑獬
四月老阳尽,蛰雷方发声。
七月连大雨,碾天三日鸣。
夜或发狂震,卧者皆起惊。
奔电晔然作,忽如烈火明。 -
6.《秋雷》 宋·梅尧臣
春雷不发蛰,秋雷不收声。
向无一日雨,今无一日晴。
昨夕玉女笑,闪闪扬目睛。
雷公与雨师,自取号令明。 -
7.《前纪时行》 宋·陈著
孟春朔日雷声发,雷后兼旬雨不歇。
仲春之朔近春分,一夜风雪四山白。
丰歉气候看春头,乃今变异连两月。
阴阳磅礴天地閒,自有常程更闭泄。 -
8.《春无雷》 宋·苏辙
经冬无雪麦不死,秋雨过多深入土。
人言来岁定无麦,农父掉头笑不许。
清明雨足麦欣欣,旋敕奴婢修破囷。
大麦过期当半熟,小麦未晚犹十分。 -
9.《赠造琴道士刘发云刘亦解致雷》 宋·魏了翁
刘师携琴来,自言有术驱雷霆。
闻之冁然笑,人心未动谁为声。
阳居阴位阳行逆,日循阳度日数赢。
必尝凝聚乃奋击,不有降施讹诈升腾。 -
10.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
11.《小胡笳引(桂府王推官出蜀匠雷氏金徽琴请姜宣弹)》 唐·元稹
雷氏金徽琴,王君宝重轻千金。
三峡流中将得来,明窗拂席幽匣开。
朱弦宛转盘凤足,骤击数声风雨回。 -
12.《和李校书新题乐府十二首·立部伎》 唐·元稹
胡部新声锦筵坐,中庭汉振高音播。
太宗庙乐传子孙,取类群凶阵初破。
戢戢攒枪霜雪耀,腾腾击鼓云雷磨。 -
13.《虞仲通判以溪声名轩约同赋》 宋·李弥逊
山根出泉泻鸣玉,上有苍崖擎佛屋。
无风水石自撞触,不尽潮音发寒谷。
宰官不是云间陆,旧识南泉生处熟。
当轩大榜与名目,平地重翻偃溪曲。 -
14.《舜泉复发》 宋·苏辙
奕奕清波旧绕城,旱来泉眼亦尘生。
连宵暑雨源初接,发地春雷夜有声。
复理沟渠通屈曲,重开池沼放澄清。
通衢细洒浮埃净,车马归来似晚晴。 -
15.《精思观崔道士授剑柏中剑常吼若雷》 宋·李廌
阴阴老柏森庭牖,外脱中空若虚缶。
崔仙授剑柏遂神,剑气腾天剑声吼。
顷年天师受丹诀,此地精思岁华久。
玉函金匮发灵崖,因使阴符诬虎口。 -
16.《和张监观赦》 唐·张说
日御临双阙,天街俨百神。
雷兹作解气,岁复建寅春。
喜候开星驿,欢声发市人。
金环能作赋,来入管弦声。 -
17.《水龙吟(题雨岩·岩类今所画观音补陀,岩中有泉飞出,如风雨声)》 宋·辛弃疾
补陀大士虚空,翠岩谁记飞来处。
蜂房万点,似穿如碍,玲珑窗户。
石髓千年,已垂未落,嶙峋冰柱。
有怒涛声远,落花香在,人疑是、桃源路。 -
18.《打冰词》 清·吴伟业
北河风高水生骨,玉垒银桥堆几尺。
新戍云中千骑马,横津直渡无行迹。
下流湍悍川途开,吹笳官舫从南来。
帆樯山齐排浪进,牵船百丈声如雷。 -
19.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·芳树》 唐·元稹
芳树已寥落,孤英尤可嘉。
可怜团团叶,盖覆深深花。
游蜂竞攒刺,斗雀亦纷拏。
天生细碎物,不爱好光华。 -
20.《江上遇疾风》 唐·张九龄
疾风江上起,鼓怒扬烟埃。
白昼晦如夕,洪涛声若雷。
投林鸟铩羽,入浦鱼曝鳃。
瓦飞屋且发,帆快樯已摧。
不知天地气,何为此喧豗.