-
1.《哀谷亭(三首)》 明·朱应登
闻道团营将,前茅未进师。
居民坐涂炭,挥泪望旌旗。
柳色烽烟外,鸠声谷雨时。
移家若飘梗,谁暇念东菑。
¤ -
2.《黄鸦吟》 宋·陆游
嗟哉黄鸦一何陋!性喜隐翳藏荒囿。
烟深翅重飞不起,鸣声谷谷知雨候。
夜与妖鵩群,又似恶白昼。
羽毛不足辱弹射,滋味不足登俎豆。 -
3.《二月十二日玉山人买百花船泊山塘桥下呼琼花》 元·杨维桢
百华楼船高八柱,主人春游约春渚。
山塘桥下风兼雨,正值灌坛西海妇。
桃花弄口小蛮娘,腰身杨柳随风扬。
翡翠屏深未肯出,蹋歌直待踏春阳。
喜闻晴语声谷谷,明朝豫作花游曲。
小蛮约伴合吹笙,解调江南有于鹄。 -
4.《喜雨上理同知》 宋·陆文圭
苍苍虽莫测,诚意俯能回。
屐草穿云去,炉香带雨来。
神龙如有喜,旱魃不成显。
四野车声歇,欢声谷似雷。 -
5.《题茶山(在宜兴)》 唐·杜牧
山实东吴秀,茶称瑞草魁。
剖符虽俗吏,修贡亦仙才。
溪尽停蛮棹,旗张卓翠苔。
柳村穿窈窕,松涧渡喧豗. -
6.《信州溪岸夜吟作》 唐·韦庄
夜倚临溪店,怀乡独苦吟。
月当山顶出,星倚水湄沈。
雾气渔灯冷,钟声谷寺深。
一城人悄悄,琪树宿仙禽。 -
7.《大林寺》 宋·周敦颐
三月僧房暖,林花互照明。
路盘层顶上,人在半空行。
水色云含白,禽声谷应清。
天风拂襟袂,缥缈觉身轻。 -
8.《挽梁元功》 宋·曾几
朋俦大半白头新,臭味同流少似君。
交契虽深淡如水,宦情何翅薄于云。
安知暮景莺声谷,遽作高原马鬣坟。
忍向西风歌薤露,略无好语颂清芬。 -
9.《叠韵春日杂兴五首》 宋·陈棣
遣兴文楸内,微吟锦瑟旁。
泉声谷口静,月色竹阴长。
酒入肌肤晕,茶余齿颊香。
望穷却回首,此意造微茫。 -
10.《睡起即事》 宋·钱时
梦破幽窗午漏长,岁寒心事只寻常。
一声谷鸟穿林出,数点梅花满院香。 -
11.《奉和圣制答二相出雀鼠谷》 唐·徐安贞
两臣初入梦,二月扈巡边。
涧北寒犹在,山南春半传。
颂声先奉御,辰象复回天。
云日明千里,旌旗照一川。
柳阴低辇路,草色变新田。
还望汾阳近,宸游自窅然。 -
12.《晦日游大理韦卿城南别业四声依次用各六韵》 唐·王维
与世澹无事,自然江海人。
侧闻尘外游,解骖fL朱轮。
平野照暄景,上天垂春云。
张组竟北阜,泛舟过东邻。 -
13.《愚公谷三首(青龙寺与黎昕戏题)》 唐·王维
愚谷与谁去,唯将黎子同。
非须一处住,不那两心空。
宁问春将夏,谁论西复东。
不知吾与子,若个是愚公。 -
14.《寄刘方平大谷田家》 唐·皇甫冉
故山闻独往,樵路忆相从。
冰结泉声绝,霜清野翠浓。
篱边颍阳道,竹外少姨峰。
日夕田家务,寒烟隔几重。 -
15.《寄刘方平大谷田家》 唐·皇甫冉
故山闻独往,樵路忆相从。
冰结泉声绝,霜清野翠浓。
篱边颍阳道,竹外少姨峰。
日夕田家务,寒烟隔几重。 -
16.《石季伦金谷园》 唐·李君房
梓泽风流地,凄凉迹尚存。
残芳迷妓女,衰草忆王孙。
舞态随人谢,歌声寄鸟言。
池平森灌木,月落吊空园。
流水悲难驻,浮云影自翻。
宾阶馀藓石,车马讵喧喧。 -
17.《题柳郎中茅山故居(一作柳谷汧故居)》 唐·权德舆
下马荒阶日欲曛,潺潺石溜静中闻。
鸟啼花落人声绝,寂寞山窗掩白云。 -
18.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
19.《自昌谷到洛后门》 唐·李贺
九月大野白,苍岑竦秋门。
寒凉十月末,露霰濛晓昏。
澹色结昼天,心事填空云。
道上千里风,野竹蛇涎痕。 -
20.《题清溪鬼谷先生旧居》 唐·李涉
翠壁开天池,青崖列云树。
水容不可状,杳若清河雾。
常闻先生教,指示秦仪路。
二子才不同,逞词过尺度。