-
1.《古相送》 唐·曹邺
行人卜去期,白发根已出。
执君青松枝,空数别来日。
心如七夕女,生死难再匹。
且愿车声迫,莫使马行疾。
巫山千丈高,亦恐梦相失。 -
2.《送醇父归蔡》 宋·黄庭坚
北风飘飘天作恶,枯木已无叶可落。
寒溪溅溅声迫人,岁聿云莫惨不乐。
此时陈子乃弃我,归将索綯亟乘屋。
吾室尚潭潭,留君欲晤谈。 -
3.《水调歌头(自龙眠李氏夜过臞山康氏,走笔和其家灯障水调,迫暮始归)》 宋·刘辰翁
不成三五夜,不放霎时晴。
长街灯火三两,到此眼方明。
把似每时庭,传说个般障子,无路与君行。
推手复却手,都付断肠声。 -
4.《闻意索三门湾以兵轮三艘迫浙江有》 清·康有为
凄凉白马市中箫,梦入西湖数六桥。
绝好江山谁看取?
涛声怒断浙江潮。 -
5.《夜闻风声有感奉呈原父舍人圣俞直讲》 宋·欧阳修
夜半群动息,有风生树端。
飒然飘我衣,起坐为长叹。
苦暑君勿厌,初凉君勿欢。
暑在物犹盛,凉归岁将寒。 -
6.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
7.《每旦闻钟鼓诸声》 宋·方回
鸟雀次第起,鼓钟更迭鸣。
只应迫人老,岂是报天明。
隘巷喧丧事,遥风过市声。
有为无不尽,何苦更刀兵。 -
8.《离会曲》 唐·张说
何处送客洛桥头,洛水泛泛中行舟。
可怜河树叶萎蕤,关关河鸟声相思。
街鼓喧喧日将夕,去棹归轩两相迫。
何人送客故人情,故人今夜何处客。 -
9.《酬崔光禄冬日述怀赠答》 唐·韦嗣立
亭伯负高名,羽仪称上京。
魏珠能烛乘,秦璧许连城。
六月飞将远,三冬学已精。
洛阳推贾谊,江夏贵黄琼。 -
10.《奉和张燕公早霁南楼》 唐·赵冬曦
方曙跻南楼,凭轩肆遐瞩。
物华荡暄气,春景媚晴旭。
川霁湘山孤,林芳楚郊缛。
列岩重叠翠,远岸逶迤绿。 -
11.《送郭六侍从之武陵郡》 唐·刘长卿
常爱武陵郡,羡君将远寻。
空怜世界迫,孤负桃源心。
洛阳遥想桃源隔,野水闲流春自碧。
花下常迷楚客船, -
12.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
13.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
14.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
15.《上水遣怀》 唐·杜甫
我衰太平时,身病戎马后。
蹭蹬多拙为,安得不皓首。
驱驰四海内,童稚日糊口。
但遇新少年,少逢旧亲友。 -
16.《早行》 唐·杜甫
歌哭俱在晓,行迈有期程。
孤舟似昨日,闻见同一声。
飞鸟数求食,潜鱼亦独惊。
前王作网罟,设法害生成。
碧藻非不茂,高帆终日征。
干戈未揖让,崩迫开其情。 -
17.《舟中苦热遣怀,奉呈阳中丞通简台省诸公》 唐·杜甫
愧为湖外客,看此戎马乱。
中夜混黎氓,脱身亦奔窜。
平生方寸心,反掌帐下难。
呜呼杀贤良,不叱白刃散。 -
18.《杜鹃行(一作司空曙诗)》 唐·杜甫
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢佯瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑貌憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
19.《山中春思》 唐·独孤及
獭祭川水大,人家春日长。
独谣昼不暮,搔首惭年芳。
靡草知节换,含葩向新阳。
不嫌三径深,为我生池塘。 -
20.《华阴东泉同张处士诣藏律师兼简县内同官因寄齐中书》 唐·李益
苍崖抱寒泉,沦照洞金碧。
潜鳞孕明晦,山灵閟幽赜。
前峰何其诡,万变穷日夕。
松老风易悲,山秋云更白。