-
81.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
82.《凉轩》 宋·吴戭
便斋素迫隘,为敞一轩清。
畏暑不能到,好风常自生。
簷牙透山色,砌脚逗泉声。
事集民安堵,琴棋此适情。 -
83.《松江》 宋·杨友夔
落日满大江,孤舟犹独行。
蒹葭交相风,中有肃杀声。
适从城中来,始觉秋气清。
世路若迫隘,江湖自宽宏。
平生独入玮,久与白鸟盟。
陈人多所阅,新事屡可惊。
惟有江上峰,残年眼中青。 -
84.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
85.《羁旅呈王介甫》 宋·朱明之
羁旅迫岁晚,班毛混满簪。
游无果下马,坐乏囊中金。
尘涨风声满,天昏雪气深。
幸闻清论数,竟日解悲吟。 -
86.《十月晦日过兴公斋头夜谈》 明·陈鸿
一阳明日近,十月此宵残。
雨意辜梅信,风声戛竹竿。
坐长灯坠焰,吟苦砚生寒。
祇恐穷年迫,忧心集百端。 -
87.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
88.《燕歌行》 明·皇甫冲
秦军未解邯郸围,燕丹新自秦城归。
仰天叩心发长叹,燕山六月寒霜飞。
质子当年苦拘迫,马为生角乌头白。
归来倾国思报仇,不知谁是桥边客。 -
89.《于岩石上眺东西两湖》 明·皇甫冲
旭践山中蹊,午憩岩上石。
云移石欲堕,雨霁蹊犹湿。
倚策眺两湖,波光焕相袭。
东若既纡青,西蘅亦凝碧。 -
90.《效黄鲁直》 明·靳学颜
一旬三馈浆,十日一栉沐。
迫而后能应,希声犹不足。
被褐诣谂公,共尔一盂粥。
澹然出世情,了了无缚束。
因举赵州话,白兆一橛木。
瞠目不解答,彼已两无触。
作别不作别,黄叶埋经屋。 -
91.《登车行》 明·兰江濋公
擎书使者来海涯,蹑晓迫趣登轮车。
高冈碾断赤石骨,长空拂碎红云花。
大声坎坎打天鼓,小声呜呜煎春茶。
羲生驭日信可并,阿香撒雨何足夸。 -
92.《闻雁篇》 明·李士允
秋思人间正纷纷,秋声天外忽惊闻。
情类断猿悲落月,响如离鹤怨愁云。
怜渠南北无宁翼,天隅海曲传消息。
别去终期得再逢,归来颇似曾相识。 -
93.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
94.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
95.《牛口发舟泊真溪聊述所历》 明·尹伸
江行每娱心,十七在崖岸。
以兹取溯流,耳目精于慢。
一岭方百里,削成独南面。
霪雨夏来多,悬淙不可断。 -
96.《再过刘会卿丧所卜胡姬为尸仍设双俑为侍命伶》 明·张献翼
昨日经过旧堂宿,今日经过旧堂哭。
交情今日尽凋残,草堂自此成幽独。
追忆平生颜,宛然在心目。
炙鸡絮酒去复来,素车白马情未足。 -
97.《春晚事隙偶作》 明·周廷用
吏道谢迫束,凝神悦闲敞。
纵步缘阶除,流目睇林莽。
荃荑吐芳蕤,山泉发幽响。
风声褰闲帷,月华洞虚幌。 -
98.《与顿起孙勉泛舟探韵得未字》 宋·苏轼
窗前堆梧桐,床下鸣络纬。
佳人尺书到,客子中夜喟。
朝来一樽酒,晤语聊自慰。
秋蝇已无声,霜蟹初有味。 -
99.《和张均题峡山》 宋·苏轼
孤舟转岩曲,古寺出云坳。
岸迫鸟声合,水平山影交。
堂虚泉漱玉,砌静笋遗苞。
我为图名利,无因此结茅。 -
100.《过云龙山人张天骥》 宋·苏轼
郊原雨初足,风日清且好。
病守亦欣然,肩舆白门道。
荒田咽蛩蚓,村巷悬梨枣。
下有幽人居,闭门空雀噪。