-
561.《颂一百则》 宋·释重顯
去却一,拈得七,上下四维无等匹。
徐行踏断流水声,纵观寫出飞禽迹。
草茸茸,烟羃羃,空生岩畔花狼藉。
弹指堪悲舜苦多,莫动著,动著三十棒。 -
562.《越问·篇引》 宋·孙因
典午氏之盛时兮,余鼻祖曰子荆。
谋乐郊以隐居兮,颺潄石之清名。
有闻孙曰承公兮,尝令鄞与余姚。
爱会稽之山水兮,爰徙家於兹城。 -
563.《题乐天居士诗集后时谪居庐山》 宋·汪大猷
居士当年谪九江,高怀往往万篇音。
多言世上风波恶,不似閒中气味长。
千载声名虽莫及,一时踪迹偶相望。
若容俗驾追遗矩,待看南山结草堂。 -
564.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
565.《寄蒋季庄》 宋·王淹
桃花水起问行舟,时不能留迹自留。
何有声名呼子慎,傥能饥渴念之罘。
前车或和中涂废,古井难持短绠求。
闻说下帷书已就,愿从繁露识春秋。 -
566.《赠徐微中画龙》 宋·王佐才
阴阳变化万物从,其间至神惟真龙。
庸夫俗眼不得见,或跃或潜无定迹。
后来高士探元窟,素缣摹画求形容。
在昔擅名能几人,争为妍巧夸殊力。 -
567.《别黄山》 宋·文天祐
黄山别去恨绵绵,华表重寻第几巅。
马迹苔肥连碧汉,龙潭水暖涨灵泉。
断无花逐桃溪外,别有春留药圃边。
鶗鴃一声人亦老,鬓丝惊笑玉颜仙。 -
568.《重过瑞金江》 宋·吴浚
水瘦滩声健,天寒霜意新。
犬牙舟过石,鱼贯路行人。
到眼心应识,回头迹易陈。
时平刀剑息,失喜问遗民。 -
569.《刘阮洞》 宋·吴师正
天台春暖兰若馨,海榴喷血黄鸟鸣。
风晴雨霁洞天晓,画屏有路游人行。
刘郎阮郎剡溪客,结们穷幽绝人迹。
洞口遥闻漱玉声,时有飘英点溪碧。 -
570.《炼丹台》 宋·吴通
我寻陶隐居,山中多古迹。
青障抚清泉,白云抱苍壁。
入经碎玉桥,便是幽人宅。
仙人昔炼丹,嶙嶒一卷石。 -
571.《明逸宣义披仙馆》 宋·吴颐
弟兄相踵上青冥,遗迹空馀压郡城。
似惜高风久零落,故开华馆面峥嵘。
楼台宛转明朝日,图史纷披照短檠。
疑有双凫求紫府,檐间时送步虚声。 -
572.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
573.《游龙瑞观》 宋·杨侃
泛舟秋水一湖平,入观松风数里清。
丹井有泉仙迹在,玉书藏穴禹功成。
步虚夜月千峰静,投简春霖万壑盈。
述记贺知章手笔,题诗元相国声名。 -
574.《独足台》 宋·杨修
鸟迹分明在帝台,管弦声里辄书来。
回头一觉风流梦,犹得朱门傍水开。 -
575.《游老君洞》 宋·杨幼舆
阴阳无端更去流,世间盛福难全收。
古人一麾耻外郡,今我半刺来边州。
到官未久出按悬,满眼猺獞森戈矛。
谁知造化默相补,玉融山水何清幽。 -
576.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
577.《梅林八景总咏》 宋·叶梦鼎
黄墩巨海通昌国,花园大路连西域。
九顷农歌乐丰年,赤山牧唱喧朝夕。
罗溪流水出通潮,仕岆高山古贤迹,方寺钟声育善音,桃源击鼓评民籍。 -
578.《咏怀》 宋·余观复
山容洗眼青,江光照肌白。
翻枝鹊查查,抱叶蝉啧啧。
蒹葭摇风声,梧桐淡秋色。
草木了无能,阴阳互相激。 -
579.《庆元三年以职事至零陵访澹岩》 宋·俞徵
传闻此地稀,来为细搜奇。
眩眼珠泉滴,抬头玉乳垂。
虚明天广大,重叠石参差。
坐久衣襟润,声翻语笑随。
幽深多怪巧,高下复逶迤。
历览仙君迹,难酬太史诗。
自然千古意,形咏愧芜词。 -
580.《病起幽园检校》 宋·曾由基
病起无情绪,池边日几回。
虫声低覆草,螺壳细生苔。
暑退芦将变,秋残蓼续开。
久消环绕迹,全若水尝来。