-
541.《题萃清阁》 宋·李处励
南柯一梦还,不待黄粱熟。
脱身解印绶,矫迹回林麓。
珂声绕危磴,旆影照飞瀑。
殷殷倚岩峰,艳艳穿篱菊。 -
542.《游麻姑山》 宋·李潜真
凌晨特跨赤龙车,御气乘风下九衢。
金阙殿前朝玉帝,丹霞洞口谒麻姑。
朱弦未达钟期耳,青鸟空传汉殿书。
铁笛一声谁会得,独飞踪迹到仙都。 -
543.《寿傅宪》 宋·李商叟
籍甚何阳地,江山秀色连。
家声自岩野,帝梦协台躔。
彝鼎功镌勒,衣冠喜接联。
相门当出相,贤父又生贤。 -
544.《雨过》 宋·厉元吉
漠漠轻云过野墙,新枫矮柏色苍苍。
平田鹤迹留残雨,深坞鹂声带夕阳。 -
545.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
546.《题清芬阁》 宋·令狐俅
元英去世二百年,其迹虽久骚雅传。
田庐不废子孙贤,庆门簪组方蝉联。
我来源中访高隐,□人邀客云山前。
朱门绿阁照溪水,长松茂材□寒烟。 -
547.《西楼》 宋·刘翼之
西楼何似古东楼,但觉今州胜旧州。
山色不藏兴废迹,江声空战古今愁。
楼上词人夸丽藻,分明说与江山好。
江山千古有精神,只为曾经诗客到。 -
548.《游寺云观》 宋·刘应龙
雨绝春风和,沉栖慕遐瞩。
野火开丛荆,遥岑路径熟。
极顶如掌平,群峰四环矗。
人言古观基,突兀此有屋。 -
549.《舒城道中》 宋·吕声之
还辕天作十分晴,演出秋光一派清。
走笔欲题人到迹,扬鞭不住马嘶声。
顷禾晚熟黄云色,篱菊朝含白露英。
得似渊明便归去,候门童稚出欢迎。 -
550.《兰亭序墨本》 宋·罗颂
文皇嗜好非声色,偶爱兰亭亦其癖。
河南犹恐后来闻,竟使昭陵饿真迹。
世閒能悟知几人,墨本珍传意愈勤。
有似春云隐明月,光影还到行江分。 -
551.《游洞霄纪实》 宋·马元演
甲寅良月初,为拜帅垣檄。
遍走三荡所,村落怪荒寂。
人谓白升里,杭邑才咫尺。
杭有洞霄宫,神仙其窟宅。 -
552.《雷塘》 宋·倪应渊
天留遗迹鉴兴亡,出郭伤心见此塘。
废苑无萤秋寂寂,坏陵有树月苍苍。
绿凄霜重摧荷盖,紫怯波寒褪芰裳。
唤醒锦帆当日梦,一声水调隔云长。 -
553.《献南丰宰》 宋·彭齐
昨夜黄斑入县来,分明踪迹印苍苔。
几多道德躯难去,些子猪羊引便来。
令尹声声言有过,录公□□道无灾。
思量也解开东阁,留取头蹄设秀才。 -
554.《白鹿洞书院》 宋·钱闻诗
锡名有旨感皇明,百载荒基一日营。
白鹿虽无归洞迹,青衿犹有读书声。
尘中讲贯似难入,静里工夫终易成。
孕出庐山真秀气,宁复渭钓与莘耕。 -
555.《座中有搊筝者作白翎雀曲因话及元事口占此诗》 宋·丘濬
胡运消沉汉道兴,毡车宵遁土城平。
兴隆无复残笙谱,劈正谁知旧斧名。
起辇谷前驼马迹,居庸关外子规声。
不堪亡国音犹在,促数繁弦叫白翎。 -
556.《仙岩即事》 宋·沈躬行
孟月摄提指,春游初服成。
招寻追旧迹,涉历憩孤情。
暂尔谐心赏,相从念友声。
丹房探不远,吾欲悟无生。 -
557.《和阎帅侍郎见寄》 宋·沈继祖
全荆百万兵屯云,甲光耀日争晶荧。
中有诗书礼乐师,声色不动今孔明。
幕府昼闲多啸咏,风流文采被诸生。
嗟予入蜀四载久,根未得承謦欬声。 -
558.《偈六十九首》 宋·释道宁
没弦琴韵,罕遇知音。
无影林中,难寻足迹。
同声同气,方辨端倪。
不是当家,徒劳侧耳。 -
559.《浯溪图》 宋·释德止
夷途勿抛控,抛探马多失。
挹水勿极量,极量器多溢。
安史起天宝,转战竟奔北。
辞臣献颂诗,要垂万世则。 -
560.《归鸿阁》 宋·释仲皎
精舍傍修岭,道山随眼明。
山遗僧偃迹,水作剡溪声。
无雨竹亦润,有风松更清。
上方真可住,不用触归情。