-
1.《大人久废弹琴比借人雷琴以记旧曲十得三四率》 宋·苏辙
久厌凡桐不复弹,偶然寻绎尚能存。
仓庚鸣树思前岁,春水生波满旧痕。
泉落空岩虚谷应,佩敲清殿百官寒。
终宵窃听不能学,庭树无风月满轩。 -
2.《题节妇卷妾有匣中镜,一破不复圆·》 明·张以宁
妾有弦上丝,一断不复弹。
惟存古冰雪,为妾作心肝。
死者傥复生,剖与良人看。 -
3.《冯谖客孟尝君》 先秦·佚名
齐人有冯谖者,贫乏不能自存,使人属孟尝君,愿寄食门下。
孟尝君曰:“客何好?”曰:“客无好也。
”曰:“客何能?”曰:“客无能也。
”孟尝君笑而受之曰:“诺。 -
4.《送别》 唐·贾岛
丈夫未得意,行行且低眉。
素琴弹复弹,会有知音知。 -
5.《咏史八首·朝鲜妇》 宋·蒲寿宬
白首携一壶,乱流去何之。
妇呼吻欲裂,彼乃昏不知。
箜篌弹复弹,河水风瀰瀰。 -
6.《冬宵家会饯李郎司兵赴同州》 唐·岑参
急管杂青丝,玉瓶金屈卮。
寒天高堂夜,扑地飞雪时。
贺君关西掾,新绶腰下垂。
白面皇家郎,逸翮青云姿。 -
7.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
8.《拟古(二首)》 明·薛瑄
白云在高丘,绿萝在深谷。
中有冥栖士,云萝蔽茅屋。
独抱尚友情,缅遂硕人轴。
古琴时复弹,古书还更读。 -
9.《韩无咎检详出示所赋陈季陵户部巫山图诗,仰》 宋·范成大
瑶姬家山高插天,碧丛奇秀古未传。
向来题目经楚客,名字径度岷峨前。
是邪非邪莽谁识?乔林古庙常秋色。
暮去行雨朝行云,翠帷瑶席知何人? -
10.《检详出示所赋陈季陵户部巫山图诗仰窥高作叹》 宋·韩元吉
瑶姬家山高插天,碧丛奇秀古未传。
向来题目经楚客,名字径度岷峨前。
是耶非耶莽谁识,乔林石庙常秋色。
暮去行雨朝行云。