-
141.《读曲歌九首》 南北朝·佚名
其一
柳树得春风,一低复一昂。
谁能空相忆, -
142.《赠周散骑兴嗣》 南北朝·吴均
子云好饮酒,家在成都县。
制赋已百篇,弹琴复千转。
敬通不富豪,相如本贫贱。
共作失职人,包山一相见。 -
143.《满庭芳》 宋·苏轼
恩放归阳羡,复作一篇
归去来兮,清溪无底,上有千仞嵯峨。
画楼东畔,天远夕阳多。
老去君恩未报,空回首、弹铗悲歌。 -
144.《蝶恋花》 宋·赵令
索再三终不可见。
虽待张之意甚厚,然未尝以词继之。
异时,独夜操琴,愁弄忄妻恻。
张窃听之,求之,则不复鼓矣。 -
145.《诉衷情》 宋·朱敦儒
老人无复少年欢。
嫌酒倦吹弹。
黄昏又是风雨,楼外角声残。
悲故国,念尘寰。
事难言。
下了纸帐,曳上青氈,一任霜寒。 -
146.《满江红(至日和黄伯威)》 宋·王炎
宦海浮沈,名与字、不能彰彻。
青云上、诸公衮衮,难登狭劣。
结绶弹冠成底事,解颐折角皆虚说。
待黄粱、梦觉始归来,非明哲。 -
147.《鹧鸪天(冬至上李漕)》 宋·石孝友
万里羁孤困一箪。
平头四十误儒冠。
舜弦广播薰风暖,邹律潜消黍谷寒。
楼谩倚,剑休弹。
看君行复上金銮。
凤池波里求余润,蚖肆泥中岂久蟠。 -
148.《喜迁莺》 宋·高观国
凉云归去。
再约著,晚来西楼风雨。
水静帘阴,鸥闲菰影,秋到露汀烟浦。
试省唤回幽恨,尽是愁边新句。 -
149.《沁园春(甲辰饯尤木石赴九江帅)》 宋·李曾伯
大江之西,康庐之阴,壮哉此州。
有舳舻千里,旌旗百万,襟喉上国,屏翰中流。
弹压鲸波,指麾虎渡,著此商川万斛舟。
青毡旧,看崇诗说礼,缓带轻裘。 -
150.《水调歌头(题登春台)》 宋·李公昴
野趣在城市,崛起此台高。
谁移蓬岛,冯夷夜半策灵鳌。
十万人家甃碧,四面峰峦涌翟,远岫拍银涛。
插汉竹双塔,簸两叶轻B969。 -
151.《沁园春(壬寅春寓东林中有感而作)》 宋·陈人杰
懒学冯君,弹铗歌鱼,如今五年。
为西湖西子,费人料理,东林东老,特地留连。
坐注虫鱼,行吟雌霓,竟负逍遥第一篇。
过从少,但赤髭白足,时复谈禅。 -
152.《念奴娇》 宋·刘辰翁
枯寒生晚,复何似、张绪少年时意。
薄命不逢何至此,满眼啼妆龋齿。
城是城非,年来年去,万八千能几。
半痴半了,更痴儿计孙计。 -
153.《潇潇雨(泛江有怀袁通父、唐月心)》 宋·张炎
空山弹古瑟,掬长流、洗耳复谁听。
倚阑干不语,江潭树老,风挟波鸣。
愁里不须啼鴂,花落石床平。
岁月鸥前梦,耿耿离情。 -
154.《望江南》 宋·净圆
西方好,我佛大慈悲。
但具三心圆十念,即登九品越三祇。
神力不思议。
临执尽,接引定无疑。 -
155.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
156.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
157.《管仲论》 宋·苏洵
管仲相桓公,霸诸侯,攘夷狄,终其身齐国富强,诸侯不敢叛。
管仲死,竖刁、易牙、开方用,威公薨于乱,五公子争立,其祸蔓延,讫简公,齐无宁岁。
夫功之成,非成于成之日,盖必有所由起;祸之作,不作于作之日,亦必有所由兆。
故齐之治也,吾不曰管仲,而曰鲍叔。 -
158.《渔父》 先秦·佚名
屈原既放,游于江潭,行吟泽畔,颜色憔悴,形容枯槁。
渔父见而问之曰:“子非三闾大夫与?何故至于斯?”屈原曰:“举世皆浊我独清,众人皆醉我独醒,是以见放。
”渔父曰:“圣人不凝滞于物,而能与世推移。
世人皆浊,何不淈其泥而扬其波?众人皆醉,何不餔其糟而歠其醨?何故深思高举,自令放为?”屈原曰:“吾闻之,新沐者必弹冠,新浴者必振衣;安能以身之察察,受物之汶汶者乎?宁赴湘流,葬于江鱼之腹中。 -
159.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
160.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。