-
1.《临江仙(明日小雨,已而风大作,复晚晴,遂见月,与客再登)》 宋·叶梦得
卷地惊风吹雨去,却看香雾轻浮。
遥知清影遍南州。
万峰横玉立,谁为此山留。
邂逅一欢须共惜,年年长记今秋。
平生江海恨飘流。
元龙真老懒,无意卧高楼。 -
2.《点绛唇(晚出山榭,春初植兰榭侧,近复生紫芝十二本)》 宋·叶梦得
高柳萧萧,睡余已觉西风劲。
小窗人静。
淅沥生秋听。
底事多情,欲与流年竞。
残云暝。
坠巾慵整。
独立芝兰径。 -
3.《水调歌头(舟回平望,久之过乌戍、值雨少憩,向晚复晴,再用韵赋二首)》 宋·葛郯
帆腹饱天际,树发渺云头。
翠光千顷,为谁来去为谁留。
疑是吴宫西子,淡扫修眉一抹,妆罢玉奁秋。
中流送行客,却立望层楼。 -
4.《水调歌头(舟回平望,久之过乌戍、值雨少憩,向晚复晴,再用韵赋二首)》 宋·葛郯
帆腹饱天际,树发渺云头。
翠光千顷,为谁来去为谁留。
疑是吴宫西子,淡扫修眉一抹,妆罢玉奁秋。
中流送行客,却立望层楼。 -
5.《宋复古画潇湘晚景图三首》 宋·苏轼
西征忆南国,堂上画潇湘。
照眼云山出,浮空野水长。
旧游心自省,信手笔都忘。
会有衡阳客,来看意渺茫。 -
6.《泊南牛口期任遵圣长官到晚不及见复来》 宋·苏轼
江上有微径,深榛烟雨埋。
崎岖欲取别,不见又重来。
下马未及语,固已慰长怀。
江湖涉浩渺,安得与之偕。 -
7.《宋复古画《潇湘晚景图》三首》 宋·苏轼
落落君怀抱,山川自屈蟠。
经营初有适,挥洒不应难。
江市人家少,烟村古木攒。
知君有幽意,细细为寻看。 -
8.《宋复古画《潇湘晚景图》三首》 宋·苏轼
咫尺殊非少,阴睛自不齐。
径蟠趋後崦,水会赴前溪。
自说非人意,曾经人马蹄。
他年宦游处,应指剑山西。 -
9.《没冰铺晚晴月出,晓复大雨,上漏下湿,不堪》 宋·范成大
晚色熹微暖似薰,儿童欢喜走相闻。
无端星月照湿土,依旧山川生雨云。
旅枕梦寒涔屋漏,征衫潮润冷炉熏。
快晴信是行人愿,又恐田家曝背耘。 -
10.《腊月十九日午睡觉复酣卧至晚戏作》 宋·陆游
枕痕著面眼芒羊,欲起元无抵死忙。
拥被却寻初断梦,掩屏重拨欲残香。
雪云虽散寒犹紧,春意将回昼已长。
老去此身无著处,华胥真恐是吾乡。 -
11.《宋复古度支晚川晴雪》 宋·文同
霁色变云林,寒光混烟水。
遥山定何处,渺漭才可指。 -
12.《是日大雪际晚复晴月色辉映尤为可喜偶成数句》 宋·吴芾
满城着地折红莲,天使今宵乐事全。
已是雪中千里白,更兼月色十分圆。
胡为佳客犹辞醉,正恐明年未必然。
我欲乞身归去也,悬知此酒是离筵。