-
1.《复理西斋,寄丘员外》 唐·韦应物
前岁理西斋,得与君子同。
迨兹已一周,怅望临春风。
始自疏林竹,还复长榛丛。
端正良难久,芜秽易为功。 -
2.《舜泉复发》 宋·苏辙
奕奕清波旧绕城,旱来泉眼亦尘生。
连宵暑雨源初接,发地春雷夜有声。
复理沟渠通屈曲,重开池沼放澄清。
通衢细洒浮埃净,车马归来似晚晴。 -
3.《赋得自君之出矣》 唐·张九龄
自君之出矣,不复理残机。
思君如满月,夜夜减清辉。 -
4.《祗役江西路上以诗代书寄内》 唐·权德舆
辛苦事行役,风波倦晨暮。
摇摇结遐心,靡靡即长路。
别来如昨日,每见缺蟾兔。
潮信催客帆,春光变江树。 -
5.《小重山·秋到长门秋草黄》 唐·薛昭蕴
秋到长门秋草黄。
画梁双燕去,出宫墙。
玉箫无复理霓裳。
金蝉坠,鸾镜掩休妆。
忆昔在昭阳。
舞衣红绶带,绣鸳鸯。
至今犹惹御炉香。
魂梦断,愁听漏更长。 -
6.《参政瞿公之孙东广机宜德远惠收若诗以能问于》 宋·曾丰
高庙中兴初十年,大参内制余百篇。
心声之发动夷夏,手泽所存传子孙。
得其传者孙之嫡,参自道根至枝叶。
一元生二二生三,万特取千千取百。 -
7.《团扇歌》 南北朝·沈约
团扇复团扇。
持许自障面。
憔悴无复理。
羞与郎相见。 -
8.《歌诗三十五韵送前知隆庆任侯赴召》 宋·魏了翁
向来虎豹蹲天关,啄噉人命无敢干。
任侯干时外小官,有笔如刀剚权奸。
权奸未夷骨先寒,有开天诛乱旋刊。
寘我宗社于山安,忽焉倚伏不可抟。 -
9.《代寿李参预雁湖先生五十韵》 宋·程公许
仙李蝉嫣系绪长,彤岩谱牒自曹王。
滔滔江汉流波漫,濯濯芝兰奕叶芳。
陵井已偕儒术显,异岩尤擅史才良。
榆枌倍借钧重,阀阅高腾万丈光。 -
10.《种莴苣》 唐·杜甫
阴阳一错乱,骄蹇不复理。
枯旱于其中,炎方惨如毁。
植物半蹉跎,嘉生将已矣。
云雷欻奔命,师伯集所使。 -
11.《咏晓》 唐·温庭筠
虫歇纱窗静,鸦散碧梧寒。
稍惊朝珮动,犹传清漏残。
乱珠凝烛泪,微红上露盘。
褰衣复理鬓,馀润拂芝兰。 -
12.《和许给事伤牛尚书》 唐·刘斌
名臣不世出,百工之所求。
况乃非常器,遭逢兴运秋。
符彩照千里,铨衡综九流。
经纶资百物,樽俎寄皇猷。 -
13.《静女歌》 唐·张南容
静女乐于静,动合古人则。
妙年工诗书,弱岁勤组织。
端居愁若痴,谁复理容色。
十五坐幽闺,四邻不相识。 -
14.《小重山》 唐·薛昭蕴
春到长门春草青,玉阶华露滴、月胧明。
东风吹断紫箫声,宫漏促、帘外晓啼莺¤
愁极梦难成,红妆流宿泪、不胜情。
手挪裙带绕花行, -
15.《题竹林七贤图》 宋·钱选
昔人好沈酣,人事不复理。
但进杯中物,应世聊尔尔。
悠悠天地间,媮乐本无愧。
诸贤各有心,流俗毋轻议。 -
16.《和蛩栗斋丰翠蛟亭》 宋·赵汝譡
众峰抱苍龙,蟠屈翠蛟水。
放之两崖閒,奔汹不得止。
涛澜生席上,雷雹转石底。
恍疑天柱摇,将拔险洞起。 -
17.《酬刘子古镜》 明·陆俸
古镜不自惜,遥兼千里音。
悬之照肝胆,奚啻双南金。
圆质凝精光,螭盘古铭深。
明月入我怀,聊复理吾簪。
与君别几时,鬓发雪已盈。
冉冉悲年暮,悠悠空陆沉。
愿言保不缺,报君久要心。 -
18.《白筼词》 明·周子谅
井梧坠叶声如雨,辘轳夜静莎鸡语。
西里佳人怨薄寒,惆怅灯前歌白筼。
白筼新时白若霜,象床开合秋水光。
制成只恐香尘污,衣着偏宜九夏凉。 -
19.《秋凉》 明·朱有燉
苍凉初日照帘栊,秋气清高八月中。
满砌寒蛩啼冷露,一天新雁度西风。
病怀得酒如春暖,老眼看花似叶红。
独坐小轩无个事,闷来聊复理丝桐。 -
20.《明妃曲》 宋·王安石
我本汉家子,早入深宫里。
远嫁单于国,惟悴无复理。
穹庐为室旃为墙,胡尘暗天道路长。
去住彼此无消息,明明汉月空相识。