-
61.《题黄山汤院》 唐·李敬方
楚镇惟黄岫,灵泉浴圣源。
煎熬何处所,炉炭孰司存。
沙暖泉长拂,霜笼水更温。
不疏还自决,虽挠未尝浑。 -
62.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
63.《题景玄禅师院》 唐·刘得仁
古僧精进者,师复是谁流。
道贵行无我,禅难说到头。
汲泉羸鹤立,拥褐老猿愁。
曾住深山院,何如此院幽。 -
64.《旅次寄贾岛兼简无可上人》 唐·马戴
相思边草长,回望水连空。
雁过当行次,蝉鸣复客中。
壮年看即改,羸病计多同。
傥宿林中寺,深凭问远公。 -
65.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
66.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
67.《雪二首》 唐·温庭筠
砚水池先冻,窗风酒易消。
鸦声出山郭,人迹过村桥。
稍急方萦转,才深未寂寥。
细光穿暗隙,轻白驻寒条。 -
68.《出门》 唐·刘驾
出门羡他人,奔走如得涂。
翻思他人意,与我或不殊。
以兹聊自安,默默行九衢。
生计逐羸马,每出似移居。 -
69.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
70.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
71.《咏史诗·黄金台》 唐·胡曾
北乘羸马到燕然,此地何人复礼贤。
若问昭王无处所,黄金台上草连天。 -
72.《北游夜怀》 唐·许彬
苦心终是否,舍此复无营。
已致归成晚,非缘去有程。
馆空吟向月,霜曙坐闻更。
住久谁相问,驰羸又独行。 -
73.《祝风三十二韵》 唐·吴融
我有二顷田,长洲东百里。
环涂为之区,积葑相连纚.
松江流其旁,春夏多苦水。
堤防苟不时,泛滥即无已。 -
74.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
75.《次追和清远道士诗韵》 唐·陆龟蒙
一代先后贤,声容剧河汉。
况兹迈古士,复历苍崖窜。
辰经几十万,邈与灵寿玩。
海岳尚推移,都鄙固芜漫。 -
76.《满江红(至日和黄伯威)》 宋·王炎
宦海浮沈,名与字、不能彰彻。
青云上、诸公衮衮,难登狭劣。
结绶弹冠成底事,解颐折角皆虚说。
待黄粱、梦觉始归来,非明哲。 -
77.《病牛》 宋·李纲
耕犁千亩实千箱,力尽筋疲谁复伤?
但得众生皆得饱,不辞羸病卧残阳。 -
78.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
79.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
80.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。