-
101.《秋夕病中》 明·梦观法师
夕云敛中天,月出万象正。
九野声影消,平湖湛寒镜。
惊风着露草,栖萤光不定。
尝新感时物,金气飒已应。
扶羸卷前幔,销肌怯虚静。
忧来复就枕,萧条发孤咏。 -
102.《再次韵答时旸饮后见贻》 明·吴宽
淙淙檐溜垂,此事久亦寡。
移书防漏湿,矮屋初堕瓦。
久旱雨固好,垫溺念郊野。
况复南楼人,百步隔诗社。 -
103.《玄宁夜集赠张子言》 明·吴子孝
我不能奋身霄汉攀蛟龙,手揽日月登玄宫。
扬帆浩溟泛沧海,玉芝若木空相待。
燕京肮脏谁与怜,拜趋公府心欲穿。
桂薪玉粟犹争炀,羸马青衫愁着鞭。 -
104.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
105.《和孔郎中荆林马上见寄》 宋·苏轼
秋禾不满眼,宿麦种亦稀。
永愧此邦人,芒刺在肤肌。
平生五千卷,一字不救饥。
方将怨无襦,忽复歌缁衣。 -
106.《书怀》 宋·陆游
羸马常愁趁早朝,斥归幸复侣渔樵。
青黄未胜沟中断,宫徵何殊爨下焦?
心乐箪瓢同鼎食,身安山泽谢弓招。
数间茅屋谁知处,烟雨蒙蒙隔断桥。 -
107.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
遇酒幸一醉,遇饭幸一饱;或遇空无时,岂复有他巧?乡邻哀其穷,叩户馈麋?。
欣然出舍傍,菘韭青落爪。
饥羸曾未起,吟讽已稍稍。
袖手北窗前,枯肠困搜搅。 -
108.《感旧》 宋·陆游
君不见资中名士有李石,八月秋涛供笔力,初为博士不暖席,晚补台郎俄复斥。
诸公熟睨亦太息,摧压至死终不惜。
生前何曾一钱直,没後遗文价金璧。
後之视今犹视昔,此事诚非一朝夕。 -
109.《独坐》 宋·陆游
巾帽欹倾短发稀,青灯照影夜相依。
穷边草木春迟到,故国湖山梦自归。
茶鼎松风吹谡谡,香奁云缕散馡馡。
羸骖敢复和銮望,只愿连山苜蓿肥。 -
110.《卧病累日羸甚偶复小健戏作》 宋·陆游
病忽迨旬日,衰如增十年。
难求秦缓药,空负宋清钱。
微火秋先跨,闲房昼亦眠。
偶赊书鬼录,遇酒又陶然。 -
111.《卧病累日羸甚偶复小健戏作》 宋·陆游
伏枕濒九死,下床如再生。
幸回蒿里驾,犹作越吟声。
拂几嗟麈积,开书觉眼明。
淖糜方自养,未敢忆南烹。 -
112.《卧病累日羸甚偶复小健戏作》 宋·陆游
行年当大耋,卧病涉高秋。
丸药作奇验,俶装仍小留。
轻沤元泛泛,破屋已飕飕。
尚有江湖兴,沙头问钓舟。 -
113.《晚兴》 宋·陆游
羸病时时刻,欢悰日日疏。
睡凭书绍介,愁赖酒驱除。
小蹇追凉处,轻衫出浴初。
无人堪晤语,且复狎樵渔。 -
114.《自闵》 宋·陆游
破帽羸骖厌垢氛,挂冠归伴故溪云。
年光疾病占强半,日景睡眠居七分。
庐冢萧条频霣涕,交朋零落久离群。
残年岂复行孤学,自闵犹尊昔所闻。 -
115.《晚归》 宋·陆游
暑雨初晴日,江皋欲暮天。
鸦栖沙际树,人唤渡头船。
病骨羸将折,昏眸困欲眠。
市桥灯火闹,且复喜丰年。 -
116.《病起杂言》 宋·陆游
国不可以无菑眚,身不可以无疢疾。
无菑之国乱或更速,无疾之身死或无日。
昆夷玁狁无害於周之王,辟士富国无救于隋之亡。
壮夫一卧多不起,速死未必皆羸尪。 -
117.《绍兴中予初仕为宁德主簿与同官饮酒食蛎房甚》 宋·陆游
昔仕闽江日,民淳簿领闲。
同寮飞酒海,小吏擘蚝山。
梦境悠然逝,羸躯独尔顽。
所嗟晨镜里,非复旧朱颜。 -
118.《初夏北窗》 宋·陆游
作墨无声紫玉池,年光又入放翁诗。
风和柳岸吹绵後,雨足瓜畦引蔓时。
病酒相如无奈渴,清言叔宝不胜羸。
此生岂复功名事,付与城头画角悲。 -
119.《思剡》 宋·陆游
羸疾无休日,清秋适此时。
节存旄尽落,带剩眼频移。
吾兴复不浅,俗人那得知。
会当游剡去,支许有深期。 -
120.《有感》 宋·文天祥
平生心事付悠悠,风雨燕南老楚囚。
故旧相思空万里,妻孥不见满三秋。
绝怜诸葛隆中意,羸得子长天下游。
一死皎然无复恨,忠魂多少暗荒丘。