-
81.《次韵夏侯太冲秀才》 宋·秦观
儒官饱闲散,室若僧坊静。
北窗腹便便,支枕看斗柄。
或时得名酒,亭午犹中圣。
醒来复何事,弄笔赋秋兴。
焉知懒是真,但觉贫非病。
茫茫流水意,会有知意听。
钟鼎与山林,人生各天性。 -
82.《夏日》 宋·陆游
飕飕风露发根凉,月落菱歌尽意长。
分得镜湖才一曲,吃亏堪笑贺知章。 -
83.《夏日》 宋·陆游
竹根断作眠云枕,木瘿刳成贮酒尊。
怪怪奇奇非著意,自无俗物到山村。 -
84.《初夏》 宋·陆游
白白餈筒美,青青米果新。
衰迟重时节,薄少遍乡邻。
梅市花成幄,兰亭草作茵。
极知欢意尽,强起伴游人。 -
85.《初夏杂兴》 宋·陆游
隐趣与谁论,深居湖上村。
避宁兰改路,惜笋不开园。
庭草饶生意,溪沙记涨痕。
愁来时浅酌,随事有鸡豚。 -
86.《幽居初夏》 宋·陆游
梅坞青黄子,草陂红紫花。
双鹅朝戏浦,群鸭暮还家。
赤脚挑残笋,苍头摘晚茶。
出门逢野老,满意说桑麻。 -
87.《夜意》 宋·陆游
幌外灯青见鼠行,林梢月黑有枭鸣。
只言中夏夜偏短,万里梦回天未明。 -
88.《夏秋之交小舟早夜往来湖中绝句》 宋·陆游
恰听残蝉禹寺门,又看新月石帆村。
後来复有龟堂老,千载犹应此意存。 -
89.《初夏杂咏》 宋·陆游
挥袖谢人间,一窗如海宽。
鹿麛为老伴,松屑当朝餐。
自悟达生理,尽容非意干。
却嫌孤寂甚,支灶学烧丹。 -
90.《夏日杂咏》 宋·陆游
省事心君静,忘情眼界平。
食便餐酪美,浴试葛衣轻。
鹤整千年驾,鸥寻万里盟。
秋风即在眼,作意上青城。 -
91.《初夏野兴》 宋·陆游
得意烟霞不讳穷,一庵聊寄寂寥中。
山从树杪参差见,水过花阴曲折通。
闲倚胡床溯新月,时停团扇受微风。
元知梦境无真实,不待邯郸觉後空。 -
92.《初夏出游》 宋·陆游
平生与世旷周旋,惟有清游意独便。
小灶炊菰山市口,束刍秣蹇海云边。
春融恨欠舒长日,秋爽已悲摇落天。
首夏清和真妙语,为君诵此一欣然。 -
93.《予自春夏屡病至立秋而愈作长句自贺》 宋·陆游
良药扶衰抵万金,渐加糜粥辍呻吟。
溪风拂簟有秋意,山影半庭生夕阴。
薄俗只成惊老眼,幽居正得遂初心。
岸巾待月栏干曲,更觉天公爱我深。 -
94.《初夏即事十二解》 宋·杨万里
百日田乾田父愁,只销一雨百无忧。
更无人惜田中水,放下清溪恣意流。 -
95.《夏月频雨》 宋·杨万里
一番暑雨一番凉,真个令人爱日长。
隔水风来知有意,为吹十里稻花香。 -
96.《夏日江渎亭小饮》 宋·宋祁
飞槛枕溪光,欢言客遍觞。
暂云消树影,骤雨发荷香。
辛臼橙齑熟,庖刀脍缕长。
蘋风如有意,盈衽借浮凉。 -
97.《夏日池上》 宋·宋祁
独坐溪堂上,炎天客少过。
红垂初熟果,碧捲未开荷。
曳絮云更坞,摇金日弄波。
一杯聊自举,凉意雨前多。 -
98.《仲夏愆雨穉苗告悴辄按先帝诏书总龙请雨兼祷》 宋·宋祁
盛夏挟骄阳,于以构炎熯。
歊尘坌盖,烈御煽云汉。
稻颖茁然秀,涸流不胜灌。
田畯卹岁功,释耒共愁叹。 -
99.《夏日杂感四首》 宋·张耒
士而怀其居,孔子亦云非。
贤臣事晋侯,夜载使逃齐。
酖毒比晏安,君子不可怡。
乐小必害大,安近远之迷。 -
100.《蒙恩守东鲁不意流落之余圣朝升之藩镇感而成》 宋·张耒
我诗四十心不动,宠辱悠悠付春风。
圣朝湔洗诸老成,顾我衰晚名亦共。
鲁人诗书久寂寞,间壁不归书府送。
道衰洙泗忽千载,后来为政谁轻重。