-
101.《次韵答宗汝为初夏见寄》 宋·黄庭坚
宫蛙无时休,不知忧复乐。
夕晖半规黄,冉冉纳暮壑。
鸟栖松陨花,风下竹解箨。
南箕与北斗,磊磊贯缨络。 -
102.《夏节士》 元·王冕
夏侯先生天下士,风流倜傥忠义俱。
平生勋业能自知,腹内更有非常书。
浪游不废灯火读,骑马儿郎空碌碌。
王门讲道三十年,坐使穷荒移国俗。 -
103.《和子骏秋意》 宋·司马光
好风自远来,小雨初濡地。
虽当未夏半,已有清秋意。
新蝉乍孤吟,病叶或先坠。
顿觉愈沉疴,暂喜濯炎炽。
彩笔动高兴,瑶徽发幽思。
贱子独何为,宵凉甘熟寐。 -
104.《初夏独游南园地》 宋·司马光
桃李都无实,梧桐半死身。
那堪衰病意,更作独游人。 -
105.《和晏尚书夏日偶至郊亭》 宋·欧阳修
关关啼鸟树交阴,雨过西城野色侵。
避暑谁能陪剧饮,清歌自可涤烦襟。
稻花欲秀蝉初嘒,菱蔓初长水正深。
知有江湖杳然意,扁舟应许共追寻。 -
106.《送吕夏卿》 宋·欧阳修
始吾尚幼学弄笔,群儿争诵公初文。
嗟我今年已白发,公初相见犹埃尘。
传家尚喜有二子,始知灵珠出淮滨。
去年束书来上国,欲以文字惊众人。 -
107.《夏云峰·琼结苞》 宋·无名氏
琼结苞,酥凝蕊,粉心轻点胭脂。
疑是素娥妆罢,玉翠低垂。
化工深意,巧付与、别个标仪。
怎奈向,风寒景里,独是开时。 -
108.《夏珪风雪归庄图》 明·高启
江云粘波晚模糊,青山忽失如亡逋。
乾坤莹净冰作壶,春意散入千林枯。
野桥古渡行人无,清响瑟索鸣残芦。
江天万里一老夫,短蓑如蚁舟如凫。 -
109.《偶见夏英公与文庄公书云秋序始凉师门尚远又》 宋·晁说之
前辈终身知学植,今人得意讳师门。
如新几帖英公字,可但吾家礼数尊。 -
110.《夏日平居奉寄崔伯易兼简朱元弼》 宋·王令
惟怃庭下树,阴影日已敷。
癯癯闭门人,簟席自卷舒。
高枝就远冠,曲枝挂裳裾。
还来从此息,卧视诗与书。 -
111.《次韩叔夏送行韵》 宋·曾几
乃祖曾为文送穷,儿孙气味略相同。
立朝有疏慕汲直,去国无书干子公。
竹椅蒲团深著意,雪窗萤案坐收功。
自怜无补朝廷事,又向蛮烟瘴雨中。 -
112.《溆浦柟木洞盖神龙所居今年夏大旱县官乞取其》 宋·曾几
倾心南山云,如渴望梅岭。
朝来有佳思,拄笏不见顶。
丰隆骏奔走,列缺元驰骋。
雨不到人间,风伯乃为梗。 -
113.《夏夜》 宋·陈与义
闲弄玉如意,天河白练横。
时无李供奉,谁识谢宣城。
两鹤翻明月,孤松立快晴。
南阳半年客,此夜满怀清。 -
114.《夏至日与太学同舍会葆真二首》 宋·陈与义
明波影千柳,绀屋朝万荷。
物新感节移,意定觉景多。
游鱼聚亭影,镜面散微涡。
江湖岂在远,所欠雨一蓑。
忽看带箭禽,三叹无奈何。 -
115.《夏日集葆真池上以绿阴生昼静赋诗得静字》 宋·陈与义
清池不受暑,幽讨起予病。
长安车辙边,有此荷万柄。
是身虽可懒,共寄无尽兴。
鱼游水底凉,鸟宿林间静。 -
116.《胡季亨圃中有观生亭取观天地万物生意杨诚斋》 宋·周必大
只道春荣夏乃亨,谁知四序总生生。
黄钟大吕还相处,上下方能著五声。 -
117.《四时白纻歌 夏白纻》 南北朝·沈约
朱光灼烁照佳人。
含情送意遥相亲。
嫣然一转乱心神。
非子之故欲谁因。
翡翠羣飞飞不息。
愿在云间长比翼。
佩服瑶草驻容色。
舜日尧年欢无极。 -
118.《周祀方泽歌 皇夏》 南北朝·庾信
司筵撤席。
掌礼移次。
回顾封坛。
恭临坎位。
瘗玉埋俎。
藏芬敛气。
是曰就幽。
成斯地意。 -
119.《夏至後得雨》 宋·苏辙
天惟不穷人,旱甚雨辄至。
麦乾春泽匝,禾槁夏雷坠。
一年失二雨,廪实真不继。
我穷本人穷,得饱天所畀。 -
120.《首夏》 宋·曾巩
乱崖蒸润滴嵯峨,苒苒生云雨意多。
已爱破山泉漱玉,更怜垂垅麦翻波。
妖红落后新篁出,老绿浓时野鸟过。
还与北窗添睡思,尽抛尘上养天和。