-
261.《虚名》 宋·宋祁
身外虚名莫妄求,强关事事判悠悠。
试看云将三年役,止博鸿蒙一掉头。 -
262.《仲夏愆雨穉苗告悴辄按先帝诏书总龙请雨兼祷》 宋·宋祁
盛夏挟骄阳,于以构炎熯。
歊尘坌盖,烈御煽云汉。
稻颖茁然秀,涸流不胜灌。
田畯卹岁功,释耒共愁叹。 -
263.《探春有感二首》 宋·张耒
柳萼蒙茸待放绵,樱桃新叶大如钱。
深春冷落花残后,寒食朦胧月淡天。
独坐每将诗作伴,遣愁安得酒如泉。
伤心千里休凝望,城外东风早满船。 -
264.《送程德孺赴江西》 宋·张耒
程侯治楚我独知,去时民作婴儿啼。
归来明光见天子,还把一节来江西。
年来屡下宽大诏,赤子未免寒与饥。
恩如忧病政如药,知病无药何由治。 -
265.《和答莘老见赠》 宋·黄庭坚
往岁在辛丑,从师海濒州。
外家有行役,拜公古邗沟。
儿曹被鉴赏,许以综九流。
仍许归息女,采蘋助春秋。 -
266.《再和公择舅氏杂言》 宋·黄庭坚
外家有金玉,我躬之道术。
有衣食我家之德心,使我蝉蜕俗学之市,乌哺仁人之林。
养生事亲汔师古,炊玉爨桂能至今。
岁暮三十裘,食口三百指。 -
267.《法语》 宋·黄庭坚
兀然无事无改换,无事何须论一段。
真心无散乱,他事不须断。
过去已过去,未来何用算。
兀然无事何曾有,人唤向外觅工夫,总是痴顽汉。 -
268.《辛酉憩刀坑口》 宋·黄庭坚
群山黛新染,蒙气寒郁郁。
扫除迎将家,下簟脱巾袜。
南北舍小棠,况可清烦喝。
鸟声废书眠,聊以休吏卒。 -
269.《病懒》 宋·黄庭坚
病懒不喜出,收身卧书林。
纵观百家语,浩渺半古今。
空蒙象外意,高大且闳深。
闻有居覆盆,岂能逃照临。
一马统万物,八还见真心。
乃知善琴瑟,先欲绝弦寻。 -
270.《和利州鲜于转运公剧八咏·桐轩》 宋·司马光
朝阳升东隅,照此庭下桐。
菶菶复萋萋,居然古人风。
疏柯于玉耸,密叶翠羽蒙。
午景疑余清,夕照留残红。 -
271.《永叔赠绢二十匹》 宋·梅尧臣
凤皇拔羽覆鹑鶡,鹑鷃幸脱僵蒿蓬。
昔公处贫我同困,我无金玉可助公。
公今既贵我尚窘,公有缣帛周我穷。
古来朋侪义亦少,子贡不顾颜渊空。 -
272.《和小雨》 宋·梅尧臣
蛟龙潠白雾,天外细蒙蒙。
沾土曾无迹,昏林似有风。
卷旗妨酒舍,湿翅下洲鸿。
稍见斜阳透,西云一半红。 -
273.《腊月二十二夜漏下数刻小饮径醉坐小合睡傍无》 宋·刘克庄
室中文殊已去,户外子舆不来。
蒙补陀衲足矣,扶灵寿杖彼哉。 -
274.《哭赵百微少蓬二首》 宋·刘克庄
书筒旧岁尚谆谆,曾几何时哭蜀珍。
对紫薇边还老手,近红云处立长身。
禁中视草蒙天笑,湖外埋轮触相嗔。
直气雄辞俱已矣,西风怀友一沾巾。 -
275.《有叹》 宋·刘克庄
方喜凤箫吹协律,忽惊鸾镜黯无光。
入君怀袖初蒙幸,着主衣裳外不忘。
陌上野游多薄幸,闺中婉娈有刚肠。
落花满地无人扫,自是春来懒下堂。 -
276.《题龙眠十八尊者》 宋·刘克庄
尝闻天台境,肉身往无从。
仁夫示此图,恍惚游其中。
应真一一若旧识,或踞怪石临飞淙。
山鬼投牒何敬恭,天女问法尤丰茸。 -
277.《栖妻洞》 宋·刘克庄
往闻耆老言,兹洞深无际。
暗中或识路,尘外别有世。
几思绝人事,赍粮穷所诣。
棋终出易迷,炬绝入难继。 -
278.《象弈一首呈叶潜仲》 宋·刘克庄
小艺无难精,上智有未解。
君看橘中戏,妙不出局外。
屹然两国立,限以大河界。
连营凛中权,四壁设坚械。 -
279.《读秦纪七绝》 宋·刘克庄
匈奴驱向长城外,当日蒙恬计未非。
欲被筑城夫冷笑,輼凉车载鲍鱼归。 -
280.《倚楹操》 宋·王令
马则食葵,而余则饥。
盗则得羊,二余无兄。
谁知为此兮余不聊生,谁余哀兮余思身。
中忽忽兮外不知其啸吟,