-
281.《放言》 宋·文同
裨海之外既尔知,自问何苦安喧卑。
胡不往见蒙毂士,看卷龟壳食蛤蜊。 -
282.《弄珠亭下柳》 宋·文同
江柳早春前,蒙蒙弄紫烟。
未容长作带,已见乱飞绵。
远外分晴凫,深中泊暮舡。
惟应汉水色,奈尔一年年。 -
283.《安泰》 宋·洪咨夔
不是官身是客身,下车随意踏芳尘。
空蒙山色雨非雨,冷淡花梢春自春。
裘弊黑貂犹耐老,褐移紫凤未全贫。
青帘垂脚游丝外,到处东风似故人。 -
284.《送曹沪南赴阙》 宋·洪咨夔
闻之善治水,不与水争势。
顺流导汉漾,徐当过三澨。
又闻善登山,不与山争力。
缓步出朝阳,晚亦到崧极。 -
285.《梦中得荞粥觉而记其景联》 宋·洪咨夔
墨云吹雨落霜空,满地珊瑚树树红。
老磨踏烟霏淅蔌,钝铛奏火沸蒙茸。
寒江浪起雪飞外,古嶂风鸣云搅中。
识破太官羊气味,故山好处梦先通。 -
286.《木郎祈雨咒》 宋·白玉蟾
乾晶瑶辉玉池东,盟威圣者命青童。
掷火万里坎震宫,雨骑迅发来太濛。
木郎太乙三山雄,霹雳破石泉源通。
神震巽土皓灵翁,猛马四张(外囗里力)火冲。 -
287.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
288.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
289.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
290.《李山英以疾归田客有言山英移书石守道者因摭》 宋·蔡襄
吾友守道气刚劲,丑邪扶直出天性。
意高身贱无所发,胸中事事先后併。
襄尝畏其大勇果,愿以中直为得正。
忽闻鲁士李山英,移书告之要力行。 -
291.《安乐窝中吟》 宋·邵雍
安乐窝中职分修,分修之外更何求。
满天下士情能接,遍洛阳园身可游。
行已当行诚尽处,看人莫看力生头。
因思平地春言语,使我尝登百尺楼。 -
292.《游沈道士馆诗》 南北朝·沈约
秦皇御宇宙。
汉帝恢武功。
欢娱人事尽。
情性犹未充。 -
293.《维夫君兮桂舟一首送梁正受归汶阳》 宋·晁补之
维君兮桂舟,酌余酒兮揽君留。
君何为兮此野,菊菲菲兮蜨下。
韡韡兮煌煌,烂金敷兮袭余堂。
茱萸兮芙蓉,众芳越兮乱五风。 -
294.《南阳夏日》 宋·寇准
绿杨阴密覆回廊,深院帘垂昼景长。
人静独闻幽鸟语,风来时有异花香。
世间宠辱皆尝遍,身外声名岂足量。
闲读南华真味理,片心惟只许蒙庄。 -
295.《次韵王适上元夜二首》 宋·苏辙
灯光欲凝不惊风,月色初睛若发蒙。
羁客不眠诗未就,游人半醉夜方中。
荒城熠耀相明灭,野水芙蓉乱白红。
知欲访僧同寂寂,应怜病懒畏烛烛。 -
296.《郡斋即事二首》 宋·曾巩
画戟森门宠误蒙,从来田舍一衰翁。
囷仓穰穰逢康岁,闾里恂恂有古风。
{左日右间}氏宿奸投海外,伏生新学始山东。
依然自昔兴王地,长在南阳佳气中。 -
297.《送赵资政》 宋·曾巩
好问逢真主,能言迈古风。
犯颜天意沃,造膝众情通。
弹治心忘势,澄清谊匪躬。
朝廷推指佞,都邑避乘骢。 -
298.《致政许侍郎挽词二首》 宋·韩元吉
蜀道烦司马,宣城屈谢公。
风行万里外,身老十年中。
厚德今畴继,深知昔误蒙。
佳城閟千载,鸡酒恨何穷。 -
299.《题崇安驿》 宋·黄公度
睡美生憎晓色催,丹心自愧未能灰。
尘埃汨汨岁将暮,霜雾蒙蒙昼不开。
身外百端俱长物,时危万事入羁怀。
君恩早晚粗酬了,粝饭敝裘归去来。 -
300.《和汪端中陪府君游东湖》 宋·黄公度
汉家虎玺重分铜,銮坡厌直金莲红。
海角疮痍烦大手,循良不愧古人风。
偃蹇霜风铃阁寂,蒙茸春色圜扉空。
为郡风流见前辈,隙日车盖飞城东。