-
1.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
2.《季秋晓出题出光寺》 宋·宋庠
旦夕人语喧,汎舟北城曲。
十里望禅刹,飘若尘外躅。
是日秋宇高,清辉澹晨旭。
林风唱残蜩,泽稗下饥鹄。 -
3.《秋后二首》 宋·徐文卿
剧暑不易摧,屡雨方肯低。
晓行残月裹,秋意乃忽凄。
习习风搅树,曳曳云山溪。
伴我尘外躅,更有白鹭儿。 -
4.《和耿天骘同游定林》 宋·王安石
道人深闭门,二客来不速。
摄衣负朝暄,一笑皆捧腹。
逍遥烟中策,放浪尘外躅。
晤言或世闻,谁谓非绝俗。 -
5.《岁暮杂感》 宋·陆游
岁尽霜雪稠,相望僵万木;天岂私梅花,独畀此芬馥。
高标我自有,何憾老空谷。
人言和羹实,晚或参鼎餗。
哀哉世论卑,污我麈外躅。
谁能湔祓之,写真配修竹? -
6.《春晚怀故山》 宋·陆游
吾庐烟树间,正占湖一曲。
远山何所似,发鬌千髻绿。
近山何所以,连娟两眉蹙。
涧蟠偃盖松,路暗围尺竹。 -
7.《依韵和武平升卞二山》 宋·梅尧臣
北峰压城苍,南岫缘溪绿。
谁知昔人游,尚想丛桂馥。
鸟兽安可群,呼鸣自为族。
傥闻羡门术,一蹑尘外躅。 -
8.《送丘员外还山》 唐·韦应物
长栖白云表,暂访高斋宿。
还辞郡邑喧,归泛松江渌。
结茅隐苍岭,伐薪响深谷。
同是山中人,不知往来躅。
灵芝非庭草,辽鹤委池鹜。
终当署里门,一表高阳族。 -
9.《别何员外》 唐·元结
谁能守清躅,谁能嗣世儒。
吾见何君饶,为人有是夫。
黜官二十年,未曾暂崎岖。
终不病贫贱,寥寥无所拘。 -
10.《安邑里中秋怀寄高员外》 唐·武元衡
原宪素非贫,嵇康自寡欲。
守道识通穷,达命齐荣辱。
庭梧变葱蒨,篱菊扬芳馥。
坠叶翻夕霜,高堂瞬华烛。 -
11.《苦热中寄舒员外》 唐·白居易
何堪日衰病,复此时炎燠。
厌对俗杯盘,倦听凡丝竹。
藤床铺晚雪,角枕截寒玉。
安得清瘦人,新秋夜同宿。
非君固不可,何夕枉高躅。 -
12.《和丘员外题湛长史旧居》 唐·于頔
萧条历山下,水木无氛滓。
王门结长裾,岩扃怡暮齿。
昔贤枕高躅,今彦仰知止。
依依瞩烟霞,眷眷返墟里。
湛生久已没,丘也亦同耻。
立言咸不朽,何必在青史。 -
13.《千秋岁(外姑生日)》 宋·赵彦端
柏舟高躅。
晚岁宜遐福。
门户壮,疏汤沐。
青袍围白发,瑞锦缠犀轴。 -
14.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。 -
15.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
16.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
17.《晦日游大理韦卿城南别业四声依次用各六韵》 唐·王维
与世澹无事,自然江海人。
侧闻尘外游,解骖fL朱轮。
平野照暄景,上天垂春云。
张组竟北阜,泛舟过东邻。 -
18.《送黎六郎赴阳翟少府》 唐·韦应物
试吏向嵩阳,春山踯躅芳。
腰垂新绶色,衣满旧芸香。
乔树别时绿,客程关外长。
只应传善政,日夕慰高堂。 -
19.《送相里郎中赴江西》 唐·独孤及
君把一尺诏,南游济沧浪。
受恩忘险艰,不道歧路长。
戎狄方构患,休牛殊未遑。
三秦千仓空,战卒如饿狼。 -
20.《晚秋石门礼拜(一作礼佛)》 唐·阎防
轻策临绝壁,招提谒金仙。
舟车无由径,岩峤乃属天。
踯躅淹昃景,夷犹望新弦。
石门变暝色,谷口生人烟。