-
81.《登东宝山僧舍》 宋·徐照
扪萝上才绝,移舟泊前滩。
火云满行路,剥啄敲柴关。
脱裳挂木杪,喘汗如浆翻。
主人喜客来,笑话生春温。 -
82.《重九游郁孤台和座客韵》 宋·李昴英
座上多俊人,奇掘角拔犀。
追风飙馆游,鼍鸣玉龙嘶。
夕阳催归鞭,更酌樽重携。
怀开钩钩帘,语合印印泥。 -
83.《寿炳同长老》 宋·陈著
飞雪亭边欲雪天,当年生日又今年。
云山卓锡闲心外,湖海烧香笑面前。
每为寒交倾钵施,更多雅客问诗禅。
最高高处长长寿,赞叹中閒欢喜缘。 -
84.《喜迁莺 祁阳官舍,早春闻莺》 元·王恽
五更残梦。
听绿窗莺语,罗衾香拥。
百啭多情,娇啼无泪,枕上一声时送。
真成翠鬟双*,当户玉琴初弄。 -
85.《六叔母生朝》 宋·项安世
香梅细柳竞芳辰,预报新年两日春。
未得犀盘傅菜缕,且看玉盏泛松仁。
东风衮衮添孙竹,南极双双照寿椿。
正是门阑多喜日,乘龙娇客翠袍新。 -
86.《行湘喜雨简刘公度周明叔》 宋·陈傅良
将行客有戒,正热人不禁。
出门一昔雨,解缆十日阴。
湘山益以碧,湘水益以深。
天光接云梦,野暝蒙衡郴。 -
87.《十月五日风》 宋·舒岳祥
十月五日风,俗占端可验。
常年谁能记,两岁入程椠。
去年当此月,初三月未艳。
暮下陈村庄,夜投象原店。 -
88.《喜帅初归剡》 宋·舒岳祥
吴客多流越,君寻古剡归。
民贫官箠急,岁歉米船稀。
岭鹿三丫入,溪鲈一尺肥。
榆林知可隐,安得翅能飞。 -
89.《喜虚碧自龙虎归》 宋·宋无
雨巾风帽别真师,雪满天坛驾鹤迟。
囊佩山图行几日,棋逢仙客看多时。
丹房芝术春英长,玉洞烟霞夜梦离。
定有台公远相送,瓢中添著岁篇诗。 -
90.《借张山长韵呈方虚谷三首》 宋·杨公远
楼台寂寂白云堆,三径萦迂锁翠苔。
怪得菊松多喜色,只缘琴鹤已归来。
人瞻北斗光尤仙,门对南山掩复开。
野客再持漫刺谒,不应袖手又空回。 -
91.《岳阳楼记》 宋·范仲淹
庆历四年春,滕子京谪守巴陵郡。
越明年,政通人和,百废具兴。
乃重修岳阳楼,增其旧制,刻唐贤今人诗赋于其上。
属予作文以记之。 -
92.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
93.《报刘一丈书》 明·宗臣
数千里外,得长者时赐一书,以慰长想,即亦甚幸矣;何至更辱馈遗,则不才益 将何以报焉?书中情意甚殷,即长者之不忘老父,知老父之念长者深也。
至以「上下 相孚,才德称位」语不才,则不才有深感焉。
夫才德不称,固自知之矣;至於不孚之病,则尤不才为甚。
且今之所谓孚者,何哉?日夕策马,候权者之门。 -
94.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
95.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
96.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
97.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
98.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书日报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
99.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
100.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。