-
221.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
222.《沁园春(凤山出二宠姬歌余词)》 宋·王迈
夜来斗庵,左顾绿云,右盼素娥。
好态浓意远,随宜梳洗,轻轻莲步,艳艳秋波。
妒宠争妍,娇痴无际,齐劝诗翁金叵罗。
翁微笑、□一时饮尽,谁少谁多。 -
223.《氐州第一》 宋·杨泽民
潇潇寒庭,深院绣盖,佳人就中娇小。
半额装成,纤腰浴罢,初著铢衣缥缈。
徐整鸾钗,向凤鉴、低徊斜照。
情态方浓,憨痴不管,绿稀红老。 -
224.《个侬》 宋·廖莹中
恨个侬无赖,卖娇眼、春心偷掷。
苍苔花落,先印下一双春迹。
花不知名,乔才闻气,似月下箜篌,蒋山倾国。
半解罗襟,蕙薰微度,镇宿粉、栖香双蝶。 -
225.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
226.《四块玉·闲适》 元·关汉卿
适意行,安心坐,渴时饮饥时餐醉时歌,困来时就向莎茵卧。
日月长,天地阔,闲快活!旧酒投,新醅泼,老瓦盆边笑呵呵,共山僧野叟闲吟和。
他出一对鸡,我出一个鹅,闲快活!意马收,心猿锁,跳出红尘恶风波,槐阴午梦谁惊破?离了利名场,钻入安乐窝,闲快活!南亩耕,东山卧,世态人情经历多,闲将往事思量过。
贤的是他,愚的是我,争甚么? -
227.《核舟记》 明·魏学洢
明有奇巧人曰王叔远,能以径寸之木,为宫室、器皿 、人物,以至鸟兽、木石,罔不因势象形,各具情态。
尝贻余核舟一,盖大苏泛赤壁云。
舟首尾长约八分有奇,高可二黍许。
中轩敞者为舱,箬篷覆之。 -
228.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
229.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
230.《玉烛新·白海棠》 清·顾太清
初晴新雨后。
乍洗褪胭脂,缟衣妆就。
东风倦倚,憨憨态、不管敲残更漏。
嫩寒天气,正睡稳、乌衣时候。 -
231.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
232.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
233.《愚溪诗序》 唐·柳宗元
灌水之阳有溪焉,东流入于潇水。
或曰:冉氏尝居也,故姓是溪为冉溪。
或曰:可以染也,名之以其能,故谓之染溪。
予以愚触罪,谪潇水上。 -
234.《病梅馆记》 清·龚自珍
江宁之龙蟠,苏州之邓尉,杭州之西溪,皆产梅。
或曰:“梅以曲为美,直则无姿;以欹为美,正则无景;以疏为美,密则无态。
”固也。
此文人画士,心知其意,未可明诏大号以绳天下之梅也;又不可以使天下之民斫直,删密,锄正,以夭梅病梅为业以求钱也。 -
235.《春日西湖寄谢法曹韵》 宋·欧阳修
西湖春色归,春水绿於染。
群芳烂不收,东风落如糁。
参军春思乱如云,白发题诗愁送春。
遥知湖上一樽酒,能忆天涯万里人。 -
236.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
237.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
238.《大招》 先秦·屈原
青春受谢,白日昭只。
春气奋发,万物遽只。
冥凌浃行,魂无逃只。
魂魄归来!无远遥只。 -
239.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
240.《子虚赋》 两汉·司马相如
楚使子虚使于齐,王悉发车骑,与使者出田。
田罢,子虚过奼乌有先生,亡是公在焉。
坐定,乌有先生问曰:“今日田乐乎?”子虚曰:“乐。
”“获多乎?”曰:“少。