-
1.《三峡》 南北朝·郦道元
自三峡七百里中,两岸连山,略无阙处。
重岩叠嶂,隐天蔽日。
自非亭午夜分,不见曦月。
(阙 通:缺;重岩 一作:重峦)
至于夏水襄陵,沿溯阻绝。 -
2.《王文公赴官修学二帖赞》 宋·岳珂
熊腾踔而多疎,意轩昂而多趣。
倏焉如籋电之驹,沛然如纵壑之鱼。
使之为山泽之癯,抱是道以自娱,闻清风而兴起,望膏泽之沾濡, -
3.《晓出西门问程庐山回怀云翁》 宋·董嗣杲
谁楼罢传角,将启东方明。
我欲披野衣,西出湓江城。
整屐休迟回,径作匡庐行。
是时凉云阁,茅屋鸡互鸣。 -
4.《宿双峰寺,寄卢七、李十六》 唐·刘长卿
寥寥禅诵处,满室虫丝结。
独与山中人,无心生复灭。
徘徊双峰下,惆怅双峰月。
杳杳暮猿深,苍苍古松列。 -
5.《春暮思平泉杂咏二十首·西园》 唐·李德裕
西园最多趣,永日自忘归。
石濑流清浅,风岑澹翠微。
晓翻红药艳,晴袅碧潭辉。
独望娟娟月,宵分半掩扉。 -
6.《题居室》 宋·夏龙五
用拙常存守道心,偷闲片片抵千金。
半帘梅影离离月,一涧泉声曲曲琴。
图史灯前随意检,园蔬雨后不时寻。
浮名自觉无多趣,五柳当年志已深。 -
7.《与子聿读经因书小诗示之》 宋·陆游
经中固多趣,我老未能忘。
似获连城璧,如倾九酝觞。
信能明孔氏,何暇傲羲皇。
努力晨昏事,躬行味始长。 -
8.《暮春三首》 宋·张耒
应接非吾事,深幽兴有余。
笋深鸣鸟下,花薄午风疏。
草浅见飞雉,溪清生细鱼。
端居亦多趣,不用席门车。 -
9.《西湖闲望》 宋·梅尧臣
夏景已多趣,湖边日更佳。
园葵杂红紫,岸柳自欹斜。
雨气收林表,城阴接水涯。
爱闲输白鸟,尽日立汀沙。 -
10.《依韵酬葛秋岩陶体四首》 宋·释文珦
山林自多趣,况此晴和时。
我友贲然来,相娱以琴诗。
仓庚遗好音。
薰风发清吹。
悠然与心会,安能遽忘兹。