-
21.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
22.《依韵和仲源独夜吟》 宋·梅尧臣
秋鸿声涩秋弦苦,涂金博山烟夜吐。
寂历虚堂灯晕生,谁人共听西窗雨。 -
23.《题贾岛吟诗台》 唐·归仁
此台如可废,此恨有谁平。
纵使迷青草,终难没旧名。
天悲朝雨色,岳哭夜猿声。
不是心偏苦,应关自古情。 -
24.《夜吟》 唐·巴峡鬼
秋径填黄叶,寒摧露草根。
猿声一叫断,客泪数重痕。 -
25.《送皇甫处士赴西塾》 未知·谋[B16J]
养母耻干禄,湖村笔代耕。
经书于口授,孝友在躬行。
开帐烟篱晓,篝灯雪牖明。
自今邻壁鼠,应怖夜吟声。 -
26.《宝剑吟》 宋·陆游
幽人枕宝剑,殷殷夜有声。
人言剑化龙,直恐兴风霆;不然愤狂虏,慨然思遐征。
取酒起酹剑:至宝当潜形,岂无知君者,时来自施行。
一匣有余地,胡为鸣不平? -
27.《长洲遣兴》 宋·王禹偁
七十浮生已半生,徒劳何日见功名。
折腰米贱堪羞死,负郭田荒好力耕。
庭鹤惯侵孤坐影,邻鸡应信夜吟声。
年来更待贤良诏,咫尺松江未濯缨。 -
28.《寄方叔游法轮寺三首》 宋·姜特立
一别三四日,已怀千万情。
醒心亭下水,先作夜吟声。 -
29.《矮斋杂咏二十首·月夜吟》 宋·华岳
一声残角送黄昏,独倚阑干空断魂。
竹景扫阶尘不动,自挨明月闭柴门。 -
30.《夜望》 宋·方回
夕阳已下月初生,小暑才交雨渐晴。
南北斗杓双向直,乾坤卦位八方明。
古人已往言犹在,末俗何为路未平。
似觉草虫亦多事,为予凄楚和吟声。 -
31.《夜坐吟》 唐·李白
冬夜夜寒觉夜长,沉吟久坐坐北堂。
冰合井泉月入闺,金缸青凝照悲啼。
金缸灭,啼转多。
掩妾泪,听君歌。
歌有声,妾有情。
情声合,两无违。
一语不入意,从君万曲梁尘飞。 -
32.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
33.《答王十二寒夜独酌有怀》 唐·李白
昨夜吴中雪,子猷佳兴发。
万里浮云卷碧山,青天中道流孤月。
孤月沧浪河汉清,北斗错落长庚明。
怀余对酒夜霜白,玉床金井冰峥嵘。 -
34.《水龙吟·淮河舟中夜闻宫人琴声》 宋·汪元量
鼓鞞惊破霓裳,海棠亭北多风雨。
歌阑酒罢,玉啼金泣,此行良苦。
驼背模糊,马头匼匝,朝朝暮暮。
自都门燕别,龙艘锦缆,空载得,春归去。 -
35.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
36.《水龙吟·落叶》 宋·王沂孙
晓霜初著青林,望中故国凄凉早。
萧萧渐积,纷纷犹坠,门荒径悄。
渭水风生,洞庭波起,几番秋杪。
想重涯半没,千峰尽出,山中路、无人到。 -
37.《南乡子·冬夜》 宋·黄升
万籁寂无声。
衾铁稜稜近五更。
香断灯昏吟未稳,凄清。
只有霜华伴月明。
应是夜寒凝。
恼得梅花睡不成。
我念梅花花念我,关情。
起看清冰满玉瓶。 -
38.《南乡子 冬夜》 宋·黄升
万籁寂无声。
衾铁棱棱近五更。
香断灯昏吟未稳,凄清。
只有霜华伴月明。
应是夜寒凝。
恼得梅花睡不成。
我念梅花花念我,关情。
起看清冰满玉瓶。 -
39.《扫花游·秋声》 宋·王沂孙
商飙乍发,渐淅淅初闻,萧萧还住。
顿惊倦旅。
背青灯吊影,起吟愁赋。
断续无凭,试立荒庭听取。 -
40.《夜泊黄山闻殷十四吴吟》 唐·李白
昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。
龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。
我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。
朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。
半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。