-
1.《夜坐冥搜闻吟声》 宋·胡仲弓
青灯耿耿透窗明,一字推敲睡不成。
只道衰翁自迂阔,隔楼亦有苦吟声。 -
2.《溪亭夜吟》 宋·胡仲弓
系缆堤边江水平,负来细细袭衣轻。
淡烟几抹沙痕暗,新月一钩天际明。
锦绣围中搜野趣,笙歌丛里和吟声。
酒阑不尽迟留意,后约须寻李杜盟。 -
3.《江楼夜吟元九律诗,成三十韵》 唐·白居易
昨夜江楼上,吟君数十篇。
词飘朱槛底,韵堕渌江前。
清楚音谐律,精微思入玄。
收将白雪丽,夺尽碧云妍。 -
4.《江楼夜吟元九律诗,成三十韵》 唐·白居易
昨夜江楼上,吟君数十篇。
词飘朱槛底,韵堕渌江前。
清楚音谐律,精微思入玄。
收将白雪丽,夺尽碧云妍。 -
5.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
6.《酬乐天江楼夜吟稹诗,因成三十韵(次用本韵)》 唐·元稹
忽见君新句,君吟我旧篇。
见当巴徼外,吟在楚江前。
思鄙宁通律,声清遂扣玄。
三都时觉重,一顾世称妍。 -
7.《龙夜吟》 唐·李贺
卷发胡儿眼睛绿,高楼夜静吹横竹。
一声似向天上来,月下美人望乡哭。
直排七点星藏指,暗合清风调宫徵。 -
8.《龙夜吟》 唐·李贺
鬈发胡儿眼晴绿,高楼夜静吹横竹。
一声似向天上来,月下美人望乡哭。
直排七点星藏指,暗合清风调宫徵。
蜀道秋深云满林,湘江半夜龙惊起。 -
9.《除夜吟》 宋·曹勋
咚咚夜漏严军鼓,鼓声入云云欲舞。
寒风奰屃顽无声,野色埋光暗尘土。
梅花随腊散胡笳,胡笳晓色明春圃。
春风直莫媚新声,声断梅花还作主。 -
10.《夜宿杨,晓起见雪》 宋·杨万里
茅檐无声风不起,误喜夜来雨应止。
开门送眼忽心惊,失却前山万堆翠。
江南只说浙西山,更令著雪与人看。
诸峰尽处一峰出,凛然玉立最高寒。
溪声细伴吟声苦,客心冷趁波心去。
掉头得句恐天嗔,且唤征夫问前路。 -
11.《信州溪岸夜吟作》 唐·韦庄
夜倚临溪店,怀乡独苦吟。
月当山顶出,星倚水湄沈。
雾气渔灯冷,钟声谷寺深。
一城人悄悄,琪树宿仙禽。 -
12.《宣州崔大夫阁老忽以近诗数十首见示吟讽之下…郡斋》 唐·白居易
谢玄晖殁吟声寝,郡阁寥寥笔砚闲。
无复新诗题壁上,虚教远岫列窗间。
忽惊歌雪今朝至,必恐文星昨夜还。
再喜宣城章句动,飞觞遥贺敬亭山。 -
13.《寒夜吟》 唐·鲍溶
九衢金吾夜行行,上宫玉漏遥分明。
霜飙乘阴扫地起,旅鸿迷雪绕枕声。
远人归梦既不成,留家惜夜欢心发。 -
14.《怀旧夜吟寄赵杞》 唐·李中
长笛声中海月飞,桃花零落满庭墀。
魂销事去无寻处,酒醒孤吟不寐时。
萱草岂能忘积恨,尺书谁与达相思。
悠悠方寸何因解,明日江楼望渺瀰。 -
15.《清夜吟》 宋·鲁交
露华清八极,吟上小楼东。
月色水铺地,雁声秋满空。
明河欲泻浪,瘦竹自生风。
坐久心骨爽,此怀谁与同。 -
16.《夜吟》 宋·释赞宁
独坐间吟野思清,秋庭萧索暮烟轻。
孤相欲灺月未上,万籁寂然蛩一声。 -
17.《秋夜旅舍寓怀》 唐·薛能
庭锁荒芜独夜吟,西风吹动故山心。
三秋木落半年客,满地月明何处砧。
渔唱乱沿汀鹭合,雁声寒咽陇云深。
平生只有松堪对,露浥霜欺不受侵。 -
18.《冬夜吟》 唐·陈陶
黑夜天寒愁散玉,东皇海上张仙烛。
侯家歌舞按梨园,石氏宾寮醉金谷。
鲁家襜褕暗披水,雪花灯下甘垂翅。 -
19.《下第夜吟》 唐·戴衢
扰扰东西南北情,何人于此悟浮生。
还缘无月春风夜,暂得独闻流水声。 -
20.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。