-
1.《余夜坐必看东湖诗心悟神会非它人所与知也比》 宋·徐恢
清绝东湖旧看诗,夜窗风味许谁知。
眼花头白今憔悴,不似向来灯下时。 -
2.《水北民家窗间有题夜深短檠灯功名平生心者戏》 宋·曹彦约
竹外两县境,水北一草舍。
蔀屋日见斗,韫匵玉待价。
祸福自倚伏,得失忽昼夜。
子盍去墨守,我亦入远社。 -
3.《腊月二十九日陈万石石室吕潜心三兄相访夜来》 宋·丘葵
一年一度一除夜,趱得世人霜满颠。
七十三年除过了,未知除尽是何年。 -
4.《水北民家窗间有题夜深短檠灯功名平生心者戏》 宋·曹彦约
诗书穷生灯,功名平生心。
辛勤莺迁乔,哀鸣猿投林。
兰膏谁为容,朱弦无知音。
安能如蜉蝣,随时安其阴。 -
5.《春夜梦中得观与心为度身将世作仇一联既觉而》 宋·释文珦
高人持远流,净行在林丘。
观与心为度,身将世作仇。
不曾过午食,常满六时修。
苦海人求度,师应驾法舟。 -
6.《初九日夜月下闻蛙此物得水悦乐故鸣心事与农》 宋·舒岳祥
平田展明湖,密林含宿雾。
整冠对明月,天眼实汝顾。
那敢醉謼号,袒跣纵箕踞。
清心听鸣蛙,胜与俗子语。 -
7.《鹧鸪天 夜寒一作怎得心胸浩气冲》 元·许衡
土榻侵寻夜半风。
眼羞无睡强朦胧。
新诗暗琢拳挛里,往事都思展转中。
肤起粟,脊弯弓。
须知玉汝是天衷。
*间也去从人乞,怎立当年济世功。
一作怎得心胸浩气冲 -
8.《频夜灯花顾予有何喜其可喜者又心之所自知不》 宋·郑刚中
何烦喜事灯来报,喜事山间足可夸。
绿竹乍移都出笋,素馨冲腊小开花。
疏牙送饭匙犹健,细字抄书笔有加。
况是山前膏雨足,平平春水浸秧芽。 -
9.《夜读杜诗契心喜成》 宋·王迈
夜永如年眠较迟,寒声贔屭薄书帏。
静看香篆萦茶碗,细嚼槟榔当酒卮。
诗卷一工明病眼,骚人千载契心期。
偶逢会处点头笑,早被灯花圣得知。 -
10.《予自存博解印归乡心日夜相趣古人有名山川处》 宋·仇远
业风宦海足波澜,常忆西湖南北山。
熟处肯忘生处乐,别时虽易见时难。
奉亲还舍君先得,投檄归田我未閒。
漫说桃源人迹绝,故园松菊半荒残。 -
11.《雪夜怀赵存我碧澜潜心三昆仲》 宋·顾逢
坐久冰生砚,无聊捻白髭。
友朋上心处,风雪打头时。
夜永孤灯共,天寒一雁知。
儿童来膝下,拨火觅蹲鸱。 -
12.《腊月二十九日陈万石石室吕潜心三兄相访夜坐》 宋·丘葵
二十年前旧师友,一灯相对坐谈玄。
炉香茗椀不须睡,惟有今霄是旧年。 -
13.《子夜四时歌·春风动春心》 南北朝·佚名
春风动春心,流目瞩山林。
山林多奇采,阳鸟吐清音。 -
14.《花心动(偶居杭州七宝山国清寺冬夜作)》 宋·赵鼎
江月初升,听悲风、萧瑟满山零叶。
夜久酒阑,火冷灯青,奈此愁怀千结。
绿琴三叹朱弦绝,与谁唱、阳春白雪。
但遐想、穷年坐对,断编遗册。 -
15.《七月十二日夜登清心阁醉吟》 宋·杨万里
小楼秋夜月明底,仰不见天惟见水。
岸巾独立四无人,白月青天伴杨子。
谁知横玉作秋声,一声吹尽九陌尘。
月轮半仄吾未睡,楼角风生凉杀人。 -
16.《七年十二日夜登清心阁》 宋·曹勋
小楼秋夜明月底,仰不见天惟见水。
岸巾独立四无人,白月青天伴阳子。
谁知横玉作秋声,一声吹尽九陌尘。
月轮半仄吾未睡,楼角风生凉杀人。 -
17.《送男存心如燕二月二十五日夜走笔古体》 宋·方回
我年三十四,鄂汉脱战场。
四月扁舟东,生汝于建康。
九载鹤山门,静翁还鵷行。
实为旧主人,别意殊徊徨。 -
18.《见湖心老僧暑夜发书因成口占》 宋·释绍昙
八十山翁夜发书,援毫气蹙汗流珠。
自怜一把清闲骨,家火地镝炼得枯。 -
19.《春夜期裴都曹济集心上人院不至》 唐·皎然
东林期隐吏,日月为虚盈。
远望浮云隔,空怜定水清。
逍遥方外侣,荏苒府中情。
渐听寒鞞发,渊渊在郡城。