-
281.《新柳》 明·杨基
浓如烟草淡如金,濯濯姿容袅袅阴。
渐软已无憔悴色,未长先有别离心。
风来东面知春浅,月到梢头觉夜深。
惆怅吴宫千万树,乱鸦疏雨正沉沉。 -
282.《明妃曲》 宋·陈造
汉宫第一人,只合侍天子。
四弦春风手,可用入胡耳。
天生国艳或累,金赂画工宁不耻。
玉颜初作万里行,朔风黧面尘昏。 -
283.《咏梅棠》 宋·吴芾
古人花谱名浮实,独有海棠真第一。
我家千树足奇花,晚得此花尤杰出。
每逢春色鼎来时,争逞新妆媚晴日。
浑如酒晕入香腮,宛似胭脂施玉质。 -
284.《突永年镇僧居》 宋·李流谦
风惨云低月欲堕,路上荒村愁僻左。
萧条横道屋三间,伛偻迎门僧一个。
夜深山换声砉然,恐来吹灯不敢眠。
明朝踏雪又西去,千叠万重山屈盘。 -
285.《山园四咏·烟壑》 宋·姜特立
苍然者为烟,呀然者成壑。
赖此十八公,与之相领略。
中间制小亭,面势巧安著。
千山攒修眉,一水环青玉。 -
286.《次韵胡元用末利花》 宋·楼钥
残暑未尽秋欲来,玉刻万叶琼英开。
孤标雅韵一枝足,江上紫翠空成堆。
素娥长与明月约,青女细把轻绡裁。
主人好事趁时买,买置此地真宜哉。 -
287.《昼寝正酣以二十韵诗来亟为次韵》 宋·楼钥
老氏正求知我希,吾今老矣更何之。
极知仕宦皆由命,纵有功名已过时。
览镜形容宁复我,还乡交友定从谁。
慈亲多幸方难老,家舅尤欣未觉衰。 -
288.《群从泛湖次叔韶弟韵》 宋·楼钥
倚遍瀛洲十二栏,老蟾推出烂银盘。
绝怜千顷波澜阔,更觉满身风露寒。
境胜能令诗兴逸,夜深自喜酒肠宽。
离离挂影清如许,莫惜终宵作意看。 -
289.《访吴安抚命赋诗竹洲中有静香亭堤静观斋舞雩》 宋·汪莘
凤麟敢谓皇家无,如公自合应时须。
胡为返驾竹洲隐,只与高堂素壁成画图。
一麾淮海重拜敕,老人在南子在北。
称家菽水欢在余,每日乃得见颜色。 -
290.《赤壁》 宋·岳珂
周郎二十四年少,盖世功名随一燎。
亲提三万走曹瞒,不以敌勍恨兵少。
豫州失匕已胆折,一日目明惊二妙。
最怜黄盖不知名,吏士相从倚营啸。 -
291.《之上虞道中作》 宋·苏泂
东关白塔何由见,异日曾惊堠子频。
千顷波涛风雨里,夜深孤载一愁人。 -
292.《和江陵阙干风雨问讯虚舟韵二首》 宋·李曾伯
使君帘幕锁香篝,广马千金制一裘。
好是孤灯风雨梦,夜深直度野人舟。 -
293.《题雪岩胡则潜诗卷首》 宋·姚勉
君有雪岩余雪坡,坡中雪少岩雪多。
试将二雪平章看,坡中雪比岩如何。
有人问我坡间雪,一色平铺寒玉洁。
夜深明月可中庭,化作冰壶底俱彻。 -
294.《赤壁梦鹤》 宋·何梦桂
辽海千年约未寒,一樽还酹大江干。
夜深睡熟忘身世,天阔归迟化羽翰。
满界红尘飞不下,半船明月笑相看。
起来开户无人迹,数尽枝乌吊老瞒。 -
295.《送史水东访余干张千林》 宋·黎廷瑞
永夜一灯青,相逢话苦心。
悠悠拾翠梦,嫋嫋采芝吟。
小雨黄花健,西风荷叶深。
何须笑摇落,春意在山林。 -
296.《千秋岁·汨汨尘寰扰》 元·王哲
汨汨尘寰扰。
苦苦尤深窈。
长系绊、不分晓。
日生还恁地,夜梦魂惊杳。 -
297.《辛笛寄诗奉答》 当代·钱钟书
异县他乡惠好音,诗盟卅载许遥寻。
看将叹逝士衡意,并入伤春子美吟。
似雪千茎搔短发,如灰一寸觅初心。
来游期汝能乘兴,灯火青荧话夜深。 -
298.《南岩悟禅老见于山中烹玉糁羹》 宋·王铚
我家峰头最高层,落叶苍苔不可登。
清坐与师烹玉糁,千岩风雨夜深灯。 -
299.《陈参政挽诗三首》 宋·张嵲
脱屣违人代,振容即路岐。
名流祠洗马,白旐痛元规。
一代风流尽,千年翰墨垂。
伤心墓前水,故作夜深悲。 -
300.《宿归仁寺》 宋·张嵲
精蓝置屋切云根,此地何从着世纷。
缥缈僧窗更临水,氛氲崖树欲参云。
青山细认千重叠,暮气徐观万里曛。
两岸虫鸣灯一点,舟人相语夜深闻。