-
301.《宿田家竹亭》 宋·裘万顷
我家西山巅,四壁皆此君。
朅来事奔驰,日与茅苇亲。
方思坡仙诗,恐入俗士群。
止我宿者谁,此君满其门。
欣然千百夫,一见若故人。
夜深清风来,好音梦中闻。
呼童启北窗,为渠炷炉芬。 -
302.《金陵怀古》 宋·黄庚
六宫禾黍千年恨,一片江山万古情。
明月不关兴废事,夜深还照石头城。 -
303.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
304.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
混不得,类不齐,六爻宛转见重离。
夜深下视千山白,不是其中人不知。 -
305.《偈颂十七首》 宋·释智愚
渡江风倚芦梢碧,夜深金殿人相忆。
此土西天卖不行,千古万古成狼藉。
当良月蓂敷五叶之辰,孰谓韬共光,晦其迹。
熏炉茗碗想遗音,分明对面不相识。 -
306.《颂一百则》 宋·释重顯
末后句,为君说,明暗双双底时节。
同条生也共相知,不同条死还殊绝。
还殊绝,黄头碧眼须甄别。
南北东西归去来,夜深同看千岩雪。 -
307.《除夜感怀》 宋·杨时
岁律已云尽,思家日日深。
二年为客恨,千里倚门心。
节物罗樽俎,儿童学语音。
眩然如在目,恍惚梦难寻。 -
308.《九月五日周少府卫秀才会饮吴波亭周有诗因次》 宋·喻良能
碧水初微落,黄花亦未簪。
三人千里客,尊酒五年心。
我独年齐白,君皆句似阴。
不妨铛脚坐,聊作夜深吟。 -
309.《夜梦亦好园》 宋·喻良能
薄宦思归切,天涯秋气深。
一番南国梦,千里故园心。
历历湖边路,悠悠沙上禽。
横枝清绝处,何日复追寻。 -
310.《碧澜堂》 宋·袁说友
照影澜飞碧,临深雨过凉。
夜横千櫂月,冷浸一溪堂。
鱼跃翻寒藻,鸥閒戏夕阳。
百年数行客,几度落危樯。 -
311.《庚午正月七夜自咏》 宋·张九成
余性寡所谐,平生惟自得。
谈名颈深缩,论利面作赤。
文不贵雕虫,诗尤恶钩擿。
粗豪真所畏,机巧非予匹。 -
312.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
313.《秋浦歌十七首》 唐·李白
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。
寄言向江水,汝意忆侬不。 -
314.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
315.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
316.《扬州慢·淮左名都》 宋·姜夔
淳熙丙申至日,予过维扬。
夜雪初霁,荠麦弥望。
入其城,则四顾萧条,寒水自碧,暮色渐起,戍角悲吟。
予怀怆然,感慨今昔,因自度此曲。 -
317.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
318.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
319.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
320.《眉妩·新月》 宋·王沂孙
渐新痕悬柳,淡彩穿花,依约破初暝。
便有团圆意,深深拜,相逢谁在香径。
画眉未稳,料素娥、犹带离恨。
最堪爱、一曲银钩小,宝帘挂秋冷。